Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

о́бер-канду́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-канду́ктар о́бер-канду́ктары
Р. о́бер-канду́ктара о́бер-канду́ктараў
Д. о́бер-канду́ктару о́бер-канду́ктарам
В. о́бер-канду́ктара о́бер-канду́ктараў
Т. о́бер-канду́ктарам о́бер-канду́ктарамі
М. о́бер-канду́ктару о́бер-канду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

о́бер-канду́ктарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-канду́ктарка о́бер-канду́ктаркі
Р. о́бер-канду́ктаркі о́бер-канду́ктарак
Д. о́бер-канду́ктарцы о́бер-канду́ктаркам
В. о́бер-канду́ктарку о́бер-канду́ктарак
Т. о́бер-канду́ктаркай
о́бер-канду́ктаркаю
о́бер-канду́ктаркамі
М. о́бер-канду́ктарцы о́бер-канду́ктарках

Крыніцы: tsbm1984.

о́бер-ке́льнер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-ке́льнер о́бер-ке́льнеры
Р. о́бер-ке́льнера о́бер-ке́льнераў
Д. о́бер-ке́льнеру о́бер-ке́льнерам
В. о́бер-ке́льнера о́бер-ке́льнераў
Т. о́бер-ке́льнерам о́бер-ке́льнерамі
М. о́бер-ке́льнеру о́бер-ке́льнерах

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-лейтэна́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-лейтэна́нт о́бер-лейтэна́нты
Р. о́бер-лейтэна́нта о́бер-лейтэна́нтаў
Д. о́бер-лейтэна́нту о́бер-лейтэна́нтам
В. о́бер-лейтэна́нта о́бер-лейтэна́нтаў
Т. о́бер-лейтэна́нтам о́бер-лейтэна́нтамі
М. о́бер-лейтэна́нце о́бер-лейтэна́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

о́бер-ма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-ма́йстар о́бер-ма́йстры
Р. о́бер-ма́йстра о́бер-ма́йстраў
Д. о́бер-ма́йстру о́бер-ма́йстрам
В. о́бер-ма́йстра о́бер-ма́йстраў
Т. о́бер-ма́йстрам о́бер-ма́йстрамі
М. о́бер-ма́йстру о́бер-ма́йстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

о́бер-паліцма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-паліцма́йстар о́бер-паліцма́йстры
Р. о́бер-паліцма́йстра о́бер-паліцма́йстраў
Д. о́бер-паліцма́йстру о́бер-паліцма́йстрам
В. о́бер-паліцма́йстра о́бер-паліцма́йстраў
Т. о́бер-паліцма́йстрам о́бер-паліцма́йстрамі
М. о́бер-паліцма́йстру о́бер-паліцма́йстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

о́бер-пракуро́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-пракуро́р о́бер-пракуро́ры
Р. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Д. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рам
В. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Т. о́бер-пракуро́рам о́бер-пракуро́рамі
М. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

о́бер-пракуро́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́бер-пракуро́рскі о́бер-пракуро́рская о́бер-пракуро́рскае о́бер-пракуро́рскія
Р. о́бер-пракуро́рскага о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскае
о́бер-пракуро́рскага о́бер-пракуро́рскіх
Д. о́бер-пракуро́рскаму о́бер-пракуро́рскай о́бер-пракуро́рскаму о́бер-пракуро́рскім
В. о́бер-пракуро́рскі (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскага (адуш.)
о́бер-пракуро́рскую о́бер-пракуро́рскае о́бер-пракуро́рскія (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскіх (адуш.)
Т. о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскаю
о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскімі
М. о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскай о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-шпіён

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-шпіён о́бер-шпіёны
Р. о́бер-шпіёна о́бер-шпіёнаў
Д. о́бер-шпіёну о́бер-шпіёнам
В. о́бер-шпіёна о́бер-шпіёнаў
Т. о́бер-шпіёнам о́бер-шпіёнамі
М. о́бер-шпіёне о́бер-шпіёнах

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-шэ́нк

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-шэ́нк о́бер-шэ́нкі
Р. о́бер-шэ́нка о́бер-шэ́нкаў
Д. о́бер-шэ́нку о́бер-шэ́нкам
В. о́бер-шэ́нка о́бер-шэ́нкаў
Т. о́бер-шэ́нкам о́бер-шэ́нкамі
М. о́бер-шэ́нку о́бер-шэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.