о́бер-канду́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
о́бер-канду́ктар | о́бер-канду́ктары | |
о́бер-канду́ктара | о́бер-канду́ктараў | |
о́бер-канду́ктару | о́бер-канду́ктарам | |
о́бер-канду́ктара | о́бер-канду́ктараў | |
о́бер-канду́ктарам | о́бер-канду́ктарамі | |
о́бер-канду́ктару | о́бер-канду́ктарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)