о́бер-пракуро́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-пракуро́р о́бер-пракуро́ры
Р. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Д. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рам
В. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Т. о́бер-пракуро́рам о́бер-пракуро́рамі
М. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)