о́бер-шпіён
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
о́бер-шпіён | о́бер-шпіёны | |
о́бер-шпіёна | о́бер-шпіёнаў | |
о́бер-шпіёну | о́бер-шпіёнам | |
о́бер-шпіёна | о́бер-шпіёнаў | |
о́бер-шпіёнам | о́бер-шпіёнамі | |
о́бер-шпіёне | о́бер-шпіёнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)