оберштурмфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
оберштурмфю́рар |
оберштурмфю́рары |
| Р. |
оберштурмфю́рара |
оберштурмфю́рараў |
| Д. |
оберштурмфю́рару |
оберштурмфю́рарам |
| В. |
оберштурмфю́рара |
оберштурмфю́рараў |
| Т. |
оберштурмфю́рарам |
оберштурмфю́рарамі |
| М. |
оберштурмфю́рару |
оберштурмфю́рарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
о́бер-афіцэ́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-афіцэ́р |
о́бер-афіцэ́ры |
| Р. |
о́бер-афіцэ́ра |
о́бер-афіцэ́раў |
| Д. |
о́бер-афіцэ́ру |
о́бер-афіцэ́рам |
| В. |
о́бер-афіцэ́ра |
о́бер-афіцэ́раў |
| Т. |
о́бер-афіцэ́рам |
о́бер-афіцэ́рамі |
| М. |
о́бер-афіцэ́ру |
о́бер-афіцэ́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
о́бер-афіцэ́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
о́бер-афіцэ́рскі |
о́бер-афіцэ́рская |
о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскія |
| Р. |
о́бер-афіцэ́рскага |
о́бер-афіцэ́рскай о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскага |
о́бер-афіцэ́рскіх |
| Д. |
о́бер-афіцэ́рскаму |
о́бер-афіцэ́рскай |
о́бер-афіцэ́рскаму |
о́бер-афіцэ́рскім |
| В. |
о́бер-афіцэ́рскі (неадуш.) о́бер-афіцэ́рскага (адуш.) |
о́бер-афіцэ́рскую |
о́бер-афіцэ́рскае |
о́бер-афіцэ́рскія (неадуш.) о́бер-афіцэ́рскіх (адуш.) |
| Т. |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскай о́бер-афіцэ́рскаю |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскімі |
| М. |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскай |
о́бер-афіцэ́рскім |
о́бер-афіцэ́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
о́бер-бургамі́стр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-бургамі́стр |
о́бер-бургамі́стры |
| Р. |
о́бер-бургамі́стра |
о́бер-бургамі́страў |
| Д. |
о́бер-бургамі́стру |
о́бер-бургамі́страм |
| В. |
о́бер-бургамі́стра |
о́бер-бургамі́страў |
| Т. |
о́бер-бургамі́страм |
о́бер-бургамі́страмі |
| М. |
о́бер-бургамі́стру |
о́бер-бургамі́страх |
Крыніцы:
krapivabr2012.
о́бер-інтэнда́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-інтэнда́нт |
о́бер-інтэнда́нты |
| Р. |
о́бер-інтэнда́нта |
о́бер-інтэнда́нтаў |
| Д. |
о́бер-інтэнда́нту |
о́бер-інтэнда́нтам |
| В. |
о́бер-інтэнда́нта |
о́бер-інтэнда́нтаў |
| Т. |
о́бер-інтэнда́нтам |
о́бер-інтэнда́нтамі |
| М. |
о́бер-інтэнда́нце |
о́бер-інтэнда́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
о́бер-камерге́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-камерге́р |
о́бер-камерге́ры |
| Р. |
о́бер-камерге́ра |
о́бер-камерге́раў |
| Д. |
о́бер-камерге́ру |
о́бер-камерге́рам |
| В. |
о́бер-камерге́ра |
о́бер-камерге́раў |
| Т. |
о́бер-камерге́рам |
о́бер-камерге́рамі |
| М. |
о́бер-камерге́ру |
о́бер-камерге́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
о́бер-канду́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-канду́ктар |
о́бер-канду́ктары |
| Р. |
о́бер-канду́ктара |
о́бер-канду́ктараў |
| Д. |
о́бер-канду́ктару |
о́бер-канду́ктарам |
| В. |
о́бер-канду́ктара |
о́бер-канду́ктараў |
| Т. |
о́бер-канду́ктарам |
о́бер-канду́ктарамі |
| М. |
о́бер-канду́ктару |
о́бер-канду́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
о́бер-канду́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-канду́ктарка |
о́бер-канду́ктаркі |
| Р. |
о́бер-канду́ктаркі |
о́бер-канду́ктарак |
| Д. |
о́бер-канду́ктарцы |
о́бер-канду́ктаркам |
| В. |
о́бер-канду́ктарку |
о́бер-канду́ктарак |
| Т. |
о́бер-канду́ктаркай о́бер-канду́ктаркаю |
о́бер-канду́ктаркамі |
| М. |
о́бер-канду́ктарцы |
о́бер-канду́ктарках |
Крыніцы:
tsbm1984.
о́бер-ке́льнер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-ке́льнер |
о́бер-ке́льнеры |
| Р. |
о́бер-ке́льнера |
о́бер-ке́льнераў |
| Д. |
о́бер-ке́льнеру |
о́бер-ке́льнерам |
| В. |
о́бер-ке́льнера |
о́бер-ке́льнераў |
| Т. |
о́бер-ке́льнерам |
о́бер-ке́льнерамі |
| М. |
о́бер-ке́льнеру |
о́бер-ке́льнерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
о́бер-лейтэна́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́бер-лейтэна́нт |
о́бер-лейтэна́нты |
| Р. |
о́бер-лейтэна́нта |
о́бер-лейтэна́нтаў |
| Д. |
о́бер-лейтэна́нту |
о́бер-лейтэна́нтам |
| В. |
о́бер-лейтэна́нта |
о́бер-лейтэна́нтаў |
| Т. |
о́бер-лейтэна́нтам |
о́бер-лейтэна́нтамі |
| М. |
о́бер-лейтэна́нце |
о́бер-лейтэна́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.