оберштурмфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
оберштурмфю́рар | оберштурмфю́рары | |
оберштурмфю́рара | оберштурмфю́рараў | |
оберштурмфю́рару | оберштурмфю́рарам | |
оберштурмфю́рара | оберштурмфю́рараў | |
оберштурмфю́рарам | оберштурмфю́рарамі | |
оберштурмфю́рару | оберштурмфю́рарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)