о́бер-інтэнда́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
о́бер-інтэнда́нт | о́бер-інтэнда́нты | |
о́бер-інтэнда́нта | о́бер-інтэнда́нтаў | |
о́бер-інтэнда́нту | о́бер-інтэнда́нтам | |
о́бер-інтэнда́нта | о́бер-інтэнда́нтаў | |
о́бер-інтэнда́нтам | о́бер-інтэнда́нтамі | |
о́бер-інтэнда́нце | о́бер-інтэнда́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)