няпе́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпе́ты |
няпе́тая |
няпе́тае |
няпе́тыя |
| Р. |
няпе́тага |
няпе́тай няпе́тае |
няпе́тага |
няпе́тых |
| Д. |
няпе́таму |
няпе́тай |
няпе́таму |
няпе́тым |
| В. |
няпе́ты (неадуш.) няпе́тага (адуш.) |
няпе́тую |
няпе́тае |
няпе́тыя (неадуш.) няпе́тых (адуш.) |
| Т. |
няпе́тым |
няпе́тай няпе́таю |
няпе́тым |
няпе́тымі |
| М. |
няпе́тым |
няпе́тай |
няпе́тым |
няпе́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
няпі́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няпі́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
няпі́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няпі́льнасць |
| Р. |
няпі́льнасці |
| Д. |
няпі́льнасці |
| В. |
няпі́льнасць |
| Т. |
няпі́льнасцю |
| М. |
няпі́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.