няпенаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпенаўтвара́льны няпенаўтвара́льная няпенаўтвара́льнае няпенаўтвара́льныя
Р. няпенаўтвара́льнага няпенаўтвара́льнай
няпенаўтвара́льнае		 няпенаўтвара́льнага няпенаўтвара́льных
Д. няпенаўтвара́льнаму няпенаўтвара́льнай няпенаўтвара́льнаму няпенаўтвара́льным
В. няпенаўтвара́льны (неадуш.)
няпенаўтвара́льнага (адуш.)		 няпенаўтвара́льную няпенаўтвара́льнае няпенаўтвара́льныя (неадуш.)
няпенаўтвара́льных (адуш.)
Т. няпенаўтвара́льным няпенаўтвара́льнай
няпенаўтвара́льнаю		 няпенаўтвара́льным няпенаўтвара́льнымі
М. няпенаўтвара́льным няпенаўтвара́льнай няпенаўтвара́льным няпенаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)