нацары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нацару́ся |
нацары́мся |
2-я ас. |
нацары́шся |
нацарыце́ся |
3-я ас. |
нацары́цца |
нацара́цца |
Прошлы час |
м. |
нацары́ўся |
нацары́ліся |
ж. |
нацары́лася |
н. |
нацары́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
нацары́ся |
нацары́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нацары́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наца́цкацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наца́цкаюся |
наца́цкаемся |
2-я ас. |
наца́цкаешся |
наца́цкаецеся |
3-я ас. |
наца́цкаецца |
наца́цкаюцца |
Прошлы час |
м. |
наца́цкаўся |
наца́цкаліся |
ж. |
наца́цкалася |
н. |
наца́цкалася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наца́цкаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нацві́чыць
‘намуштраваць, пакараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нацві́чу |
нацві́чым |
2-я ас. |
нацві́чыш |
нацві́чыце |
3-я ас. |
нацві́чыць |
нацві́чаць |
Прошлы час |
м. |
нацві́чыў |
нацві́чылі |
ж. |
нацві́чыла |
н. |
нацві́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нацві́ч |
нацві́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нацві́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нацвя́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нацвя́каюся |
нацвя́каемся |
2-я ас. |
нацвя́каешся |
нацвя́каецеся |
3-я ас. |
нацвя́каецца |
нацвя́каюцца |
Прошлы час |
м. |
нацвя́каўся |
нацвя́каліся |
ж. |
нацвя́калася |
н. |
нацвя́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
нацвя́кайся |
нацвя́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нацвя́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
нацдэ́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нацдэ́м |
нацдэ́мы |
Р. |
нацдэ́ма |
нацдэ́маў |
Д. |
нацдэ́му |
нацдэ́мам |
В. |
нацдэ́ма |
нацдэ́маў |
Т. |
нацдэ́мам |
нацдэ́мамі |
М. |
нацдэ́ме |
нацдэ́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нацдэ́маўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нацдэ́маўскі |
нацдэ́маўская |
нацдэ́маўскае |
нацдэ́маўскія |
Р. |
нацдэ́маўскага |
нацдэ́маўскай нацдэ́маўскае |
нацдэ́маўскага |
нацдэ́маўскіх |
Д. |
нацдэ́маўскаму |
нацдэ́маўскай |
нацдэ́маўскаму |
нацдэ́маўскім |
В. |
нацдэ́маўскі (неадуш.) нацдэ́маўскага (адуш.) |
нацдэ́маўскую |
нацдэ́маўскае |
нацдэ́маўскія (неадуш.) нацдэ́маўскіх (адуш.) |
Т. |
нацдэ́маўскім |
нацдэ́маўскай нацдэ́маўскаю |
нацдэ́маўскім |
нацдэ́маўскімі |
М. |
нацдэ́маўскім |
нацдэ́маўскай |
нацдэ́маўскім |
нацдэ́маўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нацдэ́маўшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
нацдэ́маўшчына |
Р. |
нацдэ́маўшчыны |
Д. |
нацдэ́маўшчыне |
В. |
нацдэ́маўшчыну |
Т. |
нацдэ́маўшчынай нацдэ́маўшчынаю |
М. |
нацдэ́маўшчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.