намаглява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
намаглю́юся |
намаглю́емся |
2-я ас. |
намаглю́ешся |
намаглю́ецеся |
3-я ас. |
намаглю́ецца |
намаглю́юцца |
Прошлы час |
м. |
намаглява́ўся |
намаглява́ліся |
ж. |
намаглява́лася |
н. |
намаглява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
намаглю́йся |
намаглю́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
намаглява́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
намаглява́ць
‘напрасаваць бялізны; прыцерці, нарумяніць твар’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
намаглю́ю |
намаглю́ем |
2-я ас. |
намаглю́еш |
намаглю́еце |
3-я ас. |
намаглю́е |
намаглю́юць |
Прошлы час |
м. |
намаглява́ў |
намаглява́лі |
ж. |
намаглява́ла |
н. |
намаглява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
намаглю́й |
намаглю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
намаглява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
намагні́ціцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
намагні́ціцца |
намагні́цяцца |
Прошлы час |
м. |
намагні́ціўся |
намагні́ціліся |
ж. |
намагні́цілася |
н. |
намагні́цілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
намагні́ціўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
намагні́чу |
намагні́цім |
2-я ас. |
намагні́ціш |
намагні́ціце |
3-я ас. |
намагні́ціць |
намагні́цяць |
Прошлы час |
м. |
намагні́ціў |
намагні́цілі |
ж. |
намагні́ціла |
н. |
намагні́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
намагні́ць |
намагні́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
намагні́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
намагні́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
намагні́чанасць |
Р. |
намагні́чанасці |
Д. |
намагні́чанасці |
В. |
намагні́чанасць |
Т. |
намагні́чанасцю |
М. |
намагні́чанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
намагні́чаны |
намагні́чаная |
намагні́чанае |
намагні́чаныя |
Р. |
намагні́чанага |
намагні́чанай намагні́чанае |
намагні́чанага |
намагні́чаных |
Д. |
намагні́чанаму |
намагні́чанай |
намагні́чанаму |
намагні́чаным |
В. |
намагні́чаны (неадуш.) намагні́чанага (адуш.) |
намагні́чаную |
намагні́чанае |
намагні́чаныя (неадуш.) намагні́чаных (адуш.) |
Т. |
намагні́чаным |
намагні́чанай намагні́чанаю |
намагні́чаным |
намагні́чанымі |
М. |
намагні́чаным |
намагні́чанай |
намагні́чаным |
намагні́чаных |
Кароткая форма: намагні́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
намагні́чванне |
Р. |
намагні́чвання |
Д. |
намагні́чванню |
В. |
намагні́чванне |
Т. |
намагні́чваннем |
М. |
намагні́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намагні́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
намагні́чваецца |
намагні́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
намагні́чваўся |
намагні́чваліся |
ж. |
намагні́чвалася |
н. |
намагні́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.