намагні́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намагні́чаны намагні́чаная намагні́чанае намагні́чаныя
Р. намагні́чанага намагні́чанай
намагні́чанае		 намагні́чанага намагні́чаных
Д. намагні́чанаму намагні́чанай намагні́чанаму намагні́чаным
В. намагні́чаны (неадуш.)
намагні́чанага (адуш.)		 намагні́чаную намагні́чанае намагні́чаныя (неадуш.)
намагні́чаных (адуш.)
Т. намагні́чаным намагні́чанай
намагні́чанаю		 намагні́чаным намагні́чанымі
М. намагні́чаным намагні́чанай намагні́чаным намагні́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)