нае́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нае́зджаны |
нае́зджаная |
нае́зджанае |
нае́зджаныя |
| Р. |
нае́зджанага |
нае́зджанай нае́зджанае |
нае́зджанага |
нае́зджаных |
| Д. |
нае́зджанаму |
нае́зджанай |
нае́зджанаму |
нае́зджаным |
| В. |
нае́зджаны (неадуш.) нае́зджанага (адуш.) |
нае́зджаную |
нае́зджанае |
нае́зджаныя (неадуш.) нае́зджаных (адуш.) |
| Т. |
нае́зджаным |
нае́зджанай нае́зджанаю |
нае́зджаным |
нае́зджанымі |
| М. |
нае́зджаным |
нае́зджанай |
нае́зджаным |
нае́зджаных |
Кароткая форма: нае́зджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нае́зджвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нае́зджваецца |
нае́зджваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
нае́зджваўся |
нае́зджваліся |
| ж. |
нае́зджвалася |
| н. |
нае́зджвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нае́зджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нае́зджваю |
нае́зджваем |
| 2-я ас. |
нае́зджваеш |
нае́зджваеце |
| 3-я ас. |
нае́зджвае |
нае́зджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
нае́зджваў |
нае́зджвалі |
| ж. |
нае́зджвала |
| н. |
нае́зджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нае́зджвай |
нае́зджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нае́зджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нае́зджы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нае́зджы |
нае́зджая |
нае́зджае |
нае́зджыя |
| Р. |
нае́зджага |
нае́зджай нае́зджае |
нае́зджага |
нае́зджых |
| Д. |
нае́зджаму |
нае́зджай |
нае́зджаму |
нае́зджым |
| В. |
нае́зджы (неадуш.) нае́зджага (адуш.) |
нае́зджую |
нае́зджае |
нае́зджыя (неадуш.) нае́зджых (адуш.) |
| Т. |
нае́зджым |
нае́зджай нае́зджаю |
нае́зджым |
нае́зджымі |
| М. |
нае́зджым |
нае́зджай |
нае́зджым |
нае́зджых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нае́здзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нае́зджуся |
нае́здзімся |
| 2-я ас. |
нае́здзішся |
нае́здзіцеся |
| 3-я ас. |
нае́здзіцца |
нае́здзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
нае́здзіўся |
нае́здзіліся |
| ж. |
нае́здзілася |
| н. |
нае́здзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нае́здзіся |
нае́здзіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нае́здзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нае́здзіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нае́зджу |
нае́здзім |
| 2-я ас. |
нае́здзіш |
нае́здзіце |
| 3-я ас. |
нае́здзіць |
нае́здзяць |
| Прошлы час |
| м. |
нае́здзіў |
нае́здзілі |
| ж. |
нае́здзіла |
| н. |
нае́здзіла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нае́здзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нае́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нае́знік |
нае́знікі |
| Р. |
нае́зніка |
нае́знікаў |
| Д. |
нае́зніку |
нае́знікам |
| В. |
нае́зніка |
нае́знікаў |
| Т. |
нае́знікам |
нае́знікамі |
| М. |
нае́зніку |
нае́зніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нае́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нае́зніца |
нае́зніцы |
| Р. |
нае́зніцы |
нае́зніц |
| Д. |
нае́зніцы |
нае́зніцам |
| В. |
нае́зніцу |
нае́зніц |
| Т. |
нае́зніцай нае́зніцаю |
нае́зніцамі |
| М. |
нае́зніцы |
нае́зніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нае́зніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нае́зніцкі |
нае́зніцкая |
нае́зніцкае |
нае́зніцкія |
| Р. |
нае́зніцкага |
нае́зніцкай нае́зніцкае |
нае́зніцкага |
нае́зніцкіх |
| Д. |
нае́зніцкаму |
нае́зніцкай |
нае́зніцкаму |
нае́зніцкім |
| В. |
нае́зніцкі (неадуш.) нае́зніцкага (адуш.) |
нае́зніцкую |
нае́зніцкае |
нае́зніцкія (неадуш.) нае́зніцкіх (адуш.) |
| Т. |
нае́зніцкім |
нае́зніцкай нае́зніцкаю |
нае́зніцкім |
нае́зніцкімі |
| М. |
нае́зніцкім |
нае́зніцкай |
нае́зніцкім |
нае́зніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нае́зніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нае́зніцтва |
| Р. |
нае́зніцтва |
| Д. |
нае́зніцтву |
| В. |
нае́зніцтва |
| Т. |
нае́зніцтвам |
| М. |
нае́зніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.