нае́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нае́зніца нае́зніцы
Р. нае́зніцы нае́зніц
Д. нае́зніцы нае́зніцам
В. нае́зніцу нае́зніц
Т. нае́зніцай
нае́зніцаю		 нае́зніцамі
М. нае́зніцы нае́зніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)