нае́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нае́зніца | нае́зніцы | |
| нае́зніцы | нае́зніц | |
| нае́зніцы | нае́зніцам | |
| нае́зніцу | нае́зніц | |
| нае́зніцай нае́зніцаю |
нае́зніцамі | |
| нае́зніцы | нае́зніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)