Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

мухамо́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мухамо́равы мухамо́равая мухамо́равае мухамо́равыя
Р. мухамо́равага мухамо́равай
мухамо́равае		 мухамо́равага мухамо́равых
Д. мухамо́раваму мухамо́равай мухамо́раваму мухамо́равым
В. мухамо́равы
мухамо́равага		 мухамо́равую мухамо́равае мухамо́равыя
Т. мухамо́равым мухамо́равай
мухамо́раваю		 мухамо́равым мухамо́равымі
М. мухамо́равым мухамо́равай мухамо́равым мухамо́равых

Муха́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Муха́нава
Р. Муха́нава
Д. Муха́наву
В. Муха́нава
Т. Муха́навам
М. Муха́наве

Мухаўло́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мухаўло́кі
Р. Мухаўло́к
Мухаўло́каў
Д. Мухаўло́кам
В. Мухаўло́кі
Т. Мухаўло́камі
М. Мухаўло́ках

мухая́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мухая́р
Р. мухая́ру
Д. мухая́ру
В. мухая́р
Т. мухая́рам
М. мухая́ры

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

мухая́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мухая́равы мухая́равая мухая́равае мухая́равыя
Р. мухая́равага мухая́равай
мухая́равае		 мухая́равага мухая́равых
Д. мухая́раваму мухая́равай мухая́раваму мухая́равым
В. мухая́равы (неадуш.)
мухая́равага (адуш.)		 мухая́равую мухая́равае мухая́равыя (неадуш.)
мухая́равых (адуш.)
Т. мухая́равым мухая́равай
мухая́раваю		 мухая́равым мухая́равымі
М. мухая́равым мухая́равай мухая́равым мухая́равых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Мухля́дзішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мухля́дзішкі
Р. Мухля́дзішак
Мухля́дзішкаў
Д. Мухля́дзішкам
В. Мухля́дзішкі
Т. Мухля́дзішкамі
М. Мухля́дзішках