муніцыпалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
муніцыпалізава́ны |
муніцыпалізава́ная |
муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́ныя |
Р. |
муніцыпалізава́нага |
муніцыпалізава́най муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́нага |
муніцыпалізава́ных |
Д. |
муніцыпалізава́наму |
муніцыпалізава́най |
муніцыпалізава́наму |
муніцыпалізава́ным |
В. |
муніцыпалізава́ны (неадуш.) муніцыпалізава́нага (адуш.) |
муніцыпалізава́ную |
муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́ныя (неадуш.) муніцыпалізава́ных (адуш.) |
Т. |
муніцыпалізава́ным |
муніцыпалізава́най муніцыпалізава́наю |
муніцыпалізава́ным |
муніцыпалізава́нымі |
М. |
муніцыпалізава́ным |
муніцыпалізава́най |
муніцыпалізава́ным |
муніцыпалізава́ных |
Кароткая форма: муніцыпалізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
муніцыпалізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
муніцыпалізу́ецца |
муніцыпалізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
муніцыпалізава́ўся |
муніцыпалізава́ліся |
ж. |
муніцыпалізава́лася |
н. |
муніцыпалізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
муніцыпалізу́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
муніцыпалізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
муніцыпалізу́ецца |
муніцыпалізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
муніцыпалізава́ўся |
муніцыпалізава́ліся |
ж. |
муніцыпалізава́лася |
н. |
муніцыпалізава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
муніцыпалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
муніцыпалізу́ю |
муніцыпалізу́ем |
2-я ас. |
муніцыпалізу́еш |
муніцыпалізу́еце |
3-я ас. |
муніцыпалізу́е |
муніцыпалізу́юць |
Прошлы час |
м. |
муніцыпалізава́ў |
муніцыпалізава́лі |
ж. |
муніцыпалізава́ла |
н. |
муніцыпалізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
муніцыпалізу́й |
муніцыпалізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
муніцыпалізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
муніцыпалізу́ю |
муніцыпалізу́ем |
2-я ас. |
муніцыпалізу́еш |
муніцыпалізу́еце |
3-я ас. |
муніцыпалізу́е |
муніцыпалізу́юць |
Прошлы час |
м. |
муніцыпалізава́ў |
муніцыпалізава́лі |
ж. |
муніцыпалізава́ла |
н. |
муніцыпалізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
муніцыпалізу́й |
муніцыпалізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
муніцыпалізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
муніцыпаліза́цыя |
Р. |
муніцыпаліза́цыі |
Д. |
муніцыпаліза́цыі |
В. |
муніцыпаліза́цыю |
Т. |
муніцыпаліза́цыяй муніцыпаліза́цыяю |
М. |
муніцыпаліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпалітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
муніцыпалітэ́т |
муніцыпалітэ́ты |
Р. |
муніцыпалітэ́та |
муніцыпалітэ́таў |
Д. |
муніцыпалітэ́ту |
муніцыпалітэ́там |
В. |
муніцыпалітэ́т |
муніцыпалітэ́ты |
Т. |
муніцыпалітэ́там |
муніцыпалітэ́тамі |
М. |
муніцыпалітэ́це |
муніцыпалітэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
муніцыпа́льны |
муніцыпа́льная |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя |
Р. |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льнай муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льных |
Д. |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льным |
В. |
муніцыпа́льны (неадуш.) муніцыпа́льнага (адуш.) |
муніцыпа́льную |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя (неадуш.) муніцыпа́льных (адуш.) |
Т. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай муніцыпа́льнаю |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнымі |
М. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Му́нцавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Му́нцавічы |
Р. |
Му́нцавіч Му́нцавічаў |
Д. |
Му́нцавічам |
В. |
Му́нцавічы |
Т. |
Му́нцавічамі |
М. |
Му́нцавічах |