Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
еі

кме́ць

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кме́ць кме́ці
Р. кме́ця кме́цяў
Д. кме́цю кме́цям
В. кме́ця кме́цяў
Т. кме́цем кме́цямі
М. кме́цю кме́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́чаны кме́чаная кме́чанае кме́чаныя
Р. кме́чанага кме́чанай
кме́чанае		 кме́чанага кме́чаных
Д. кме́чанаму кме́чанай кме́чанаму кме́чаным
В. кме́чаны (неадуш.)
кме́чанага (адуш.)		 кме́чаную кме́чанае кме́чаныя (неадуш.)
кме́чаных (адуш.)
Т. кме́чаным кме́чанай
кме́чанаю		 кме́чаным кме́чанымі
М. кме́чаным кме́чанай кме́чаным кме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

кме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́чаны кме́чаная кме́чанае кме́чаныя
Р. кме́чанага кме́чанай
кме́чанае		 кме́чанага кме́чаных
Д. кме́чанаму кме́чанай кме́чанаму кме́чаным
В. кме́чаны (неадуш.)
кме́чанага (адуш.)		 кме́чаную кме́чанае кме́чаныя (неадуш.)
кме́чаных (адуш.)
Т. кме́чаным кме́чанай
кме́чанаю		 кме́чаным кме́чанымі
М. кме́чаным кме́чанай кме́чаным кме́чаных

Крыніцы: piskunou2012.