кме́ць
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кме́ць | кме́ці | |
кме́ця | кме́цяў | |
кме́цю | кме́цям | |
кме́ця | кме́цяў | |
кме́цем | кме́цямі | |
кме́цю | кме́цях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)