зені́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зені́тны |
зені́тная |
зені́тнае |
зені́тныя |
| Р. |
зені́тнага |
зені́тнай
зені́тнае |
зені́тнага |
зені́тных |
| Д. |
зені́тнаму |
зені́тнай |
зені́тнаму |
зені́тным |
| В. |
зені́тны (неадуш.)
зені́тнага (адуш.) |
зені́тную |
зені́тнае |
зені́тныя (неадуш.)
зені́тных (адуш.) |
| Т. |
зені́тным |
зені́тнай
зені́тнаю |
зені́тным |
зені́тнымі |
| М. |
зені́тным |
зені́тнай |
зені́тным |
зені́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
зені́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зені́тчык |
зені́тчыкі |
| Р. |
зені́тчыка |
зені́тчыкаў |
| Д. |
зені́тчыку |
зені́тчыкам |
| В. |
зені́тчыка |
зені́тчыкаў |
| Т. |
зені́тчыкам |
зені́тчыкамі |
| М. |
зені́тчыку |
зені́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зені́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зені́тчыца |
зені́тчыцы |
| Р. |
зені́тчыцы |
зені́тчыц |
| Д. |
зені́тчыцы |
зені́тчыцам |
| В. |
зені́тчыцу |
зені́тчыц |
| Т. |
зені́тчыцай
зені́тчыцаю |
зені́тчыцамі |
| М. |
зені́тчыцы |
зені́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зені́т-тэлеско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зені́т-тэлеско́п |
зені́т-тэлеско́пы |
| Р. |
зені́т-тэлеско́па |
зені́т-тэлеско́паў |
| Д. |
зені́т-тэлеско́пу |
зені́т-тэлеско́пам |
| В. |
зені́т-тэлеско́п |
зені́т-тэлеско́пы |
| Т. |
зені́т-тэлеско́пам |
зені́т-тэлеско́памі |
| М. |
зені́т-тэлеско́пе |
зені́т-тэлеско́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зе́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зе́нка |
зе́нкі |
| Р. |
зе́нкі |
зе́нак |
| Д. |
зе́нцы |
зе́нкам |
| В. |
зе́нку |
зе́нкі |
| Т. |
зе́нкай
зе́нкаю |
зе́нкамі |
| М. |
зе́нцы |
зе́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зенкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зенкава́нне |
| Р. |
зенкава́ння |
| Д. |
зенкава́нню |
| В. |
зенкава́нне |
| Т. |
зенкава́ннем |
| М. |
зенкава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зенкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зенкава́ны |
зенкава́ная |
зенкава́нае |
зенкава́ныя |
| Р. |
зенкава́нага |
зенкава́най
зенкава́нае |
зенкава́нага |
зенкава́ных |
| Д. |
зенкава́наму |
зенкава́най |
зенкава́наму |
зенкава́ным |
| В. |
зенкава́ны (неадуш.)
зенкава́нага (адуш.) |
зенкава́ную |
зенкава́нае |
зенкава́ныя (неадуш.)
зенкава́ных (адуш.) |
| Т. |
зенкава́ным |
зенкава́най
зенкава́наю |
зенкава́ным |
зенкава́нымі |
| М. |
зенкава́ным |
зенкава́най |
зенкава́ным |
зенкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зенкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зянку́ецца |
зянку́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зенкава́ўся |
зенкава́ліся |
| ж. |
зенкава́лася |
| н. |
зенкава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зянку́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.