зенкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зенкава́нне | |
зенкава́ння | |
зенкава́нню | |
зенкава́нне | |
зенкава́ннем | |
зенкава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
зенкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зенкава́нне | |
зенкава́ння | |
зенкава́нню | |
зенкава́нне | |
зенкава́ннем | |
зенкава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)