голанасе́нныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
голанасе́нныя | |
голанасе́нных | |
голанасе́нным | |
голанасе́нныя | |
голанасе́ннымі | |
голанасе́нных |
Крыніцы:
голанасе́нныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
голанасе́нныя | |
голанасе́нных | |
голанасе́нным | |
голанасе́нныя | |
голанасе́ннымі | |
голанасе́нных |
Крыніцы:
го́лас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
го́лас | галасы́ | |
го́ласу | галасо́ў | |
го́ласу | галаса́м | |
го́лас | галасы́ | |
го́ласам | галаса́мі | |
го́ласе | галаса́х |
Крыніцы:
голасавядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
голасавядзе́нне | |
голасавядзе́ння | |
голасавядзе́нню | |
голасавядзе́нне | |
голасавядзе́ннем | |
голасавядзе́нні |
Крыніцы:
го́ласна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
го́ласна | галасне́й | - |
Крыніцы:
го́ласны
прыметнік, якасны
го́ласны | го́ласная | го́ласнае | го́ласныя | |
го́ласнага | го́ласнай го́ласнае |
го́ласнага | го́ласных | |
го́ласнаму | го́ласнай | го́ласнаму | го́ласным | |
го́ласны ( го́ласнага ( |
го́ласную | го́ласнае | го́ласныя ( го́ласных ( |
|
го́ласным | го́ласнай го́ласнаю |
го́ласным | го́ласнымі | |
го́ласным | го́ласнай | го́ласным | го́ласных |
Крыніцы:
голасцябло́вы
прыметнік, адносны
голасцябло́вы | голасцябло́вая | голасцябло́вае | голасцябло́выя | |
голасцябло́вага | голасцябло́вай голасцябло́вае |
голасцябло́вага | голасцябло́вых | |
голасцябло́ваму | голасцябло́вай | голасцябло́ваму | голасцябло́вым | |
голасцябло́вы ( голасцябло́вага ( |
голасцябло́вую | голасцябло́вае | голасцябло́выя ( голасцябло́вых ( |
|
голасцябло́вым | голасцябло́вай голасцябло́ваю |
голасцябло́вым | голасцябло́вымі | |
голасцябло́вым | голасцябло́вай | голасцябло́вым | голасцябло́вых |
Крыніцы:
Го́лацк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Го́лацк | |
Го́лацка | |
Го́лацку | |
Го́лацк | |
Го́лацкам | |
Го́лацку |
го́лацкі
прыметнік, адносны
го́лацкі | го́лацкая | го́лацкае | го́лацкія | |
го́лацкага | го́лацкай го́лацкае |
го́лацкага | го́лацкіх | |
го́лацкаму | го́лацкай | го́лацкаму | го́лацкім | |
го́лацкі ( го́лацкага ( |
го́лацкую | го́лацкае | го́лацкія ( го́лацкіх ( |
|
го́лацкім | го́лацкай го́лацкаю |
го́лацкім | го́лацкімі | |
го́лацкім | го́лацкай | го́лацкім | го́лацкіх |
Крыніцы:
го́лачка
‘іголачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
го́лачка | го́лачкі | |
го́лачкі | го́лачак | |
го́лачцы | го́лачкам | |
го́лачку | го́лачкі | |
го́лачкай го́лачкаю |
го́лачкамі | |
го́лачцы | го́лачках |
Крыніцы:
Го́лдава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Го́лдава | |
Го́лдава | |
Го́лдаву | |
Го́лдава | |
Го́лдавам | |
Го́лдаве |