Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш ю я -

Гараве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Гараве́ц
Р.	Гараўца́
Д.	Гараўцу́
В.	Гараве́ц
Т.	Гараўцо́м
М.	Гараўцы́

Гара́віны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Гара́віны
Р.	Гара́він Гара́вінаў
Д.	Гара́вінам
В.	Гара́віны
Т.	Гара́вінамі
М.	Гара́вінах

гараві́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гараві́ты	гараві́тая	гараві́тае	гараві́тыя
Р.	гараві́тага	гараві́тай гараві́тае	гараві́тага	гараві́тых
Д.	гараві́таму	гараві́тай	гараві́таму	гараві́тым
В.	гараві́ты (неадуш.) гараві́тага (адуш.)	гараві́тую	гараві́тае	гараві́тыя (неадуш.) гараві́тых (адуш.)
Т.	гараві́тым	гараві́тай гараві́таю	гараві́тым	гараві́тымі
М.	гараві́тым	гараві́тай	гараві́тым	гараві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Гара́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Гара́віца
Р.	Гара́віцы
Д.	Гара́віцы
В.	Гара́віцу
Т.	Гара́віцай Гара́віцаю
М.	Гара́віцы

Гараві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Гараві́чы
Р.	Гараві́ч Гараві́чаў
Д.	Гараві́чам
В.	Гараві́чы
Т.	Гараві́чамі
М.	Гараві́чах

Гара́вішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Гара́вішкі
Р.	Гара́вішак Гара́вішкаў
Д.	Гара́вішкам
В.	Гара́вішкі
Т.	Гара́вішкамі
М.	Гара́вішках

га́равы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	га́равы	га́равая	га́равае	га́равыя
Р.	га́равага	га́равай га́равае	га́равага	га́равых
Д.	га́раваму	га́равай	га́раваму	га́равым
В.	га́равы (неадуш.) га́равага (адуш.)	га́равую	га́равае	га́равыя (неадуш.) га́равых (адуш.)
Т.	га́равым	га́равай га́раваю	га́равым	га́равымі
М.	га́равым	га́равай	га́равым	га́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гаравы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

	мн.
	-
Н.	Гаравы́я
Р.	Гаравы́х
Д.	Гаравы́м
В.	Гаравы́я
Т.	Гаравы́мі
М.	Гаравы́х

гарадаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гарадаві́к	гарадаві́кі
Р.	гарадаві́ка	гарадавіко́ў
Д.	гарадаві́ку	гарадаві́кам
В.	гарадаві́ка	гарадавіко́ў
Т.	гарадавіко́м	гарадаві́камі
М.	гарадаві́ку	гарадаві́ках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

гарадавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарадавы́	гарадава́я	гарадаво́е	гарадавы́я
Р.	гарадавога́	гарадаво́й гарадаво́е	гарадаво́га	гарадавы́х
Д.	гарадавому́	гарадаво́й	гарадаво́му	гарадавы́м
В.	гарадавы́ гарадаво́га	гарадаву́ю	гарадаво́е	гарадавы́я гарадавы́х
Т.	гарадавы́м	гарадаво́й гарадаво́ю	гарадавы́м	гарадавы́мі
М.	гарадавы́м	гарадаво́й	гарадавы́м	гарадавы́х

Крыніцы: piskunou2012.