Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вуса́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуса́ценькі вуса́ценькая вуса́ценькае вуса́ценькія
Р. вуса́ценькага вуса́ценькай
вуса́ценькае		 вуса́ценькага вуса́ценькіх
Д. вуса́ценькаму вуса́ценькай вуса́ценькаму вуса́ценькім
В. вуса́ценькі (неадуш.)
вуса́ценькага (адуш.)		 вуса́ценькую вуса́ценькае вуса́ценькія (неадуш.)
вуса́ценькіх (адуш.)
Т. вуса́ценькім вуса́ценькай
вуса́ценькаю		 вуса́ценькім вуса́ценькімі
М. вуса́ценькім вуса́ценькай вуса́ценькім вуса́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

вуса́ч

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуса́ч вусачы́
Р. вусача́ вусачо́ў
Д. вусачу́ вусача́м
В. вусача́ вусачо́ў
Т. вусачо́м вусача́мі
М. вусачы́ вусача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вуса́ч

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуса́ч вусачы́
Р. вусача́ вусачо́ў
Д. вусачу́ вусача́м
В. вусача́ вусачо́ў
Т. вусачо́м вусача́мі
М. вусачу́ вусача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вусачо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вусачо́вы вусачо́вая вусачо́вае вусачо́выя
Р. вусачо́вага вусачо́вай
вусачо́вае		 вусачо́вага вусачо́вых
Д. вусачо́ваму вусачо́вай вусачо́ваму вусачо́вым
В. вусачо́вы
вусачо́вага		 вусачо́вую вусачо́вае вусачо́выя
вусачо́вых
Т. вусачо́вым вусачо́вай
вусачо́ваю		 вусачо́вым вусачо́вымі
М. вусачо́вым вусачо́вай вусачо́вым вусачо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

ву́сеневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сеневы ву́сеневая ву́сеневае ву́сеневыя
Р. ву́сеневага ву́сеневай
ву́сеневае		 ву́сеневага ву́сеневых
Д. ву́сеневаму ву́сеневай ву́сеневаму ву́сеневым
В. ву́сеневы (неадуш.)
ву́сеневага (адуш.)		 ву́сеневую ву́сеневае ву́сеневыя (неадуш.)
ву́сеневых (адуш.)
Т. ву́сеневым ву́сеневай
ву́сеневаю		 ву́сеневым ву́сеневымі
М. ву́сеневым ву́сеневай ву́сеневым ву́сеневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ву́сенікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ву́сенікі
Р. Ву́сенік
Ву́сенікаў
Д. Ву́сенікам
В. Ву́сенікі
Т. Ву́сенікамі
М. Ву́сеніках

ву́сень

‘лічынка матыля’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сень ву́сені
Р. ву́сеня ву́сеняў
Д. ву́сеню ву́сеням
В. ву́сеня ву́сеняў
Т. ву́сенем ву́сенямі
М. ву́сені ву́сенях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вусеняло́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вусеняло́ўка вусеняло́ўкі
Р. вусеняло́ўкі вусеняло́вак
Д. вусеняло́ўцы вусеняло́ўкам
В. вусеняло́ўку вусеняло́ўкі
Т. вусеняло́ўкай
вусеняло́ўкаю		 вусеняло́ўкамі
М. вусеняло́ўцы вусеняло́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

ву́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сік ву́сікі
Р. ву́сіка ву́сікаў
Д. ву́сіку ву́сікам
В. ву́сік ву́сікі
Т. ву́сікам ву́сікамі
М. ву́сіку ву́сіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́сікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сікавы ву́сікавая ву́сікавае ву́сікавыя
Р. ву́сікавага ву́сікавай
ву́сікавае		 ву́сікавага ву́сікавых
Д. ву́сікаваму ву́сікавай ву́сікаваму ву́сікавым
В. ву́сікавы (неадуш.)
ву́сікавага (адуш.)		 ву́сікавую ву́сікавае ву́сікавыя (неадуш.)
ву́сікавых (адуш.)
Т. ву́сікавым ву́сікавай
ву́сікаваю		 ву́сікавым ву́сікавымі
М. ву́сікавым ву́сікавай ву́сікавым ву́сікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.