Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
бвгдеёжзійклмнрстўфхцчшэя

букалі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
букалі́чна - -

букалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. букалі́чны букалі́чная букалі́чнае букалі́чныя
Р. букалі́чнага букалі́чнай
букалі́чнае		 букалі́чнага букалі́чных
Д. букалі́чнаму букалі́чнай букалі́чнаму букалі́чным
В. букалі́чны (неадуш.)
букалі́чнага (адуш.)		 букалі́чную букалі́чнае букалі́чныя (неадуш.)
букалі́чных (адуш.)
Т. букалі́чным букалі́чнай
букалі́чнаю		 букалі́чным букалі́чнымі
М. букалі́чным букалі́чнай букалі́чным букалі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бу́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́канне
Р. бу́кання
Д. бу́канню
В. бу́канне
Т. бу́каннем
М. бу́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Бу́карава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бу́карава
Р. Бу́карава
Д. Бу́караву
В. Бу́карава
Т. Бу́каравам
М. Бу́караве

бука́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бука́та бука́ты
Р. бука́ты бука́т
Д. бука́це бука́там
В. бука́ту бука́ты
Т. бука́тай
бука́таю		 бука́тамі
М. бука́це бука́тах

Крыніцы: piskunou2012.

бука́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бука́тка бука́ткі
Р. бука́ткі бука́так
Д. бука́тцы бука́ткам
В. бука́тку бука́ткі
Т. бука́ткай
бука́ткаю		 бука́ткамі
М. бука́тцы бука́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Букато́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Букато́ва
Р. Букато́ва
Д. Букато́ву
В. Букато́ва
Т. Букато́вам
М. Букато́ве

бука́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бука́ты бука́тая бука́тае бука́тыя
Р. бука́тага бука́тай
бука́тае		 бука́тага бука́тых
Д. бука́таму бука́тай бука́таму бука́тым
В. бука́ты (неадуш.)
бука́тага (адуш.)		 бука́тую бука́тае бука́тыя (неадуш.)
бука́тых (адуш.)
Т. бука́тым бука́тай
бука́таю		 бука́тым бука́тымі
М. бука́тым бука́тай бука́тым бука́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Бука́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бука́ты
Р. Бука́т
Бука́таў
Д. Бука́там
В. Бука́ты
Т. Бука́тамі
М. Бука́тах

бу́каўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́каўка бу́каўкі
Р. бу́каўкі бу́кавак
Д. бу́каўцы бу́каўкам
В. бу́каўку бу́кавак
Т. бу́каўкай
бу́каўкаю		 бу́каўкамі
М. бу́каўцы бу́каўках

Крыніцы: piskunou2012.