Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

антаганісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антаганісты́чны антаганісты́чная антаганісты́чнае антаганісты́чныя
Р. антаганісты́чнага антаганісты́чнай
антаганісты́чнае
антаганісты́чнага антаганісты́чных
Д. антаганісты́чнаму антаганісты́чнай антаганісты́чнаму антаганісты́чным
В. антаганісты́чны (неадуш.)
антаганісты́чнага (адуш.)
антаганісты́чную антаганісты́чнае антаганісты́чныя (неадуш.)
антаганісты́чных (адуш.)
Т. антаганісты́чным антаганісты́чнай
антаганісты́чнаю
антаганісты́чным антаганісты́чнымі
М. антаганісты́чным антаганісты́чнай антаганісты́чным антаганісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

антагані́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антагані́сцкі антагані́сцкая антагані́сцкае антагані́сцкія
Р. антагані́сцкага антагані́сцкай
антагані́сцкае
антагані́сцкага антагані́сцкіх
Д. антагані́сцкаму антагані́сцкай антагані́сцкаму антагані́сцкім
В. антагані́сцкі (неадуш.)
антагані́сцкага (адуш.)
антагані́сцкую антагані́сцкае антагані́сцкія (неадуш.)
антагані́сцкіх (адуш.)
Т. антагані́сцкім антагані́сцкай
антагані́сцкаю
антагані́сцкім антагані́сцкімі
М. антагані́сцкім антагані́сцкай антагані́сцкім антагані́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

антагене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. антагене́з
Р. антагене́зу
Д. антагене́зу
В. антагене́з
Т. антагене́зам
М. антагене́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

антагене́зіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. антагене́зіс
Р. антагене́зісу
Д. антагене́зісу
В. антагене́зіс
Т. антагене́зісам
М. антагене́зісе

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

антагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антагенеты́чны антагенеты́чная антагенеты́чнае антагенеты́чныя
Р. антагенеты́чнага антагенеты́чнай
антагенеты́чнае
антагенеты́чнага антагенеты́чных
Д. антагенеты́чнаму антагенеты́чнай антагенеты́чнаму антагенеты́чным
В. антагенеты́чны (неадуш.)
антагенеты́чнага (адуш.)
антагенеты́чную антагенеты́чнае антагенеты́чныя (неадуш.)
антагенеты́чных (адуш.)
Т. антагенеты́чным антагенеты́чнай
антагенеты́чнаю
антагенеты́чным антагенеты́чнымі
М. антагенеты́чным антагенеты́чнай антагенеты́чным антагенеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

антагені́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. антагені́я
Р. антагені́і
Д. антагені́і
В. антагені́ю
Т. антагені́яй
антагені́яю
М. антагені́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Антадо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Антадо́лле
Р. Антадо́лля
Д. Антадо́ллю
В. Антадо́лле
Т. Антадо́ллем
М. Антадо́ллі

анталагі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. анталагі́зм
Р. анталагі́зму
Д. анталагі́зму
В. анталагі́зм
Т. анталагі́змам
М. анталагі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

анталагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
анталагі́чна - -

анталагі́чны

‘які мае адносіны да вучэння’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анталагі́чны анталагі́чная анталагі́чнае анталагі́чныя
Р. анталагі́чнага анталагі́чнай
анталагі́чнае
анталагі́чнага анталагі́чных
Д. анталагі́чнаму анталагі́чнай анталагі́чнаму анталагі́чным
В. анталагі́чны (неадуш.)
анталагі́чнага (адуш.)
анталагі́чную анталагі́чнае анталагі́чныя (неадуш.)
анталагі́чных (адуш.)
Т. анталагі́чным анталагі́чнай
анталагі́чнаю
анталагі́чным анталагі́чнымі
М. анталагі́чным анталагі́чнай анталагі́чным анталагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.