антагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антагенеты́чны антагенеты́чная антагенеты́чнае антагенеты́чныя
Р. антагенеты́чнага антагенеты́чнай
антагенеты́чнае		 антагенеты́чнага антагенеты́чных
Д. антагенеты́чнаму антагенеты́чнай антагенеты́чнаму антагенеты́чным
В. антагенеты́чны (неадуш.)
антагенеты́чнага (адуш.)		 антагенеты́чную антагенеты́чнае антагенеты́чныя (неадуш.)
антагенеты́чных (адуш.)
Т. антагенеты́чным антагенеты́чнай
антагенеты́чнаю		 антагенеты́чным антагенеты́чнымі
М. антагенеты́чным антагенеты́чнай антагенеты́чным антагенеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)