Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгеёжікмотуфхыьюя

алігалецыта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алігалецыта́льны алігалецыта́льная алігалецыта́льнае алігалецыта́льныя
Р. алігалецыта́льнага алігалецыта́льнай
алігалецыта́льнае		 алігалецыта́льнага алігалецыта́льных
Д. алігалецыта́льнаму алігалецыта́льнай алігалецыта́льнаму алігалецыта́льным
В. алігалецыта́льны (неадуш.)
алігалецыта́льнага (адуш.)		 алігалецыта́льную алігалецыта́льнае алігалецыта́льныя (неадуш.)
алігалецыта́льных (адуш.)
Т. алігалецыта́льным алігалецыта́льнай
алігалецыта́льнаю		 алігалецыта́льным алігалецыта́льнымі
М. алігалецыта́льным алігалецыта́льнай алігалецыта́льным алігалецыта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

алігаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алігаме́р алігаме́ры
Р. алігаме́ру алігаме́раў
Д. алігаме́ру алігаме́рам
В. алігаме́р алігаме́ры
Т. алігаме́рам алігаме́рамі
М. алігаме́ры алігаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

алігаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алігаме́рны алігаме́рная алігаме́рнае алігаме́рныя
Р. алігаме́рнага алігаме́рнай
алігаме́рнае		 алігаме́рнага алігаме́рных
Д. алігаме́рнаму алігаме́рнай алігаме́рнаму алігаме́рным
В. алігаме́рны (неадуш.)
алігаме́рнага (адуш.)		 алігаме́рную алігаме́рнае алігаме́рныя (неадуш.)
алігаме́рных (адуш.)
Т. алігаме́рным алігаме́рнай
алігаме́рнаю		 алігаме́рным алігаме́рнымі
М. алігаме́рным алігаме́рнай алігаме́рным алігаме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

алігамерыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. алігамерыза́цыя
Р. алігамерыза́цыі
Д. алігамерыза́цыі
В. алігамерыза́цыю
Т. алігамерыза́цыяй
алігамерыза́цыяю
М. алігамерыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

алігапалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алігапалі́ст алігапалі́сты
Р. алігапалі́ста алігапалі́стаў
Д. алігапалі́сту алігапалі́стам
В. алігапалі́ста алігапалі́стаў
Т. алігапалі́стам алігапалі́стамі
М. алігапалі́сце алігапалі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

алігапалісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алігапалісты́чны алігапалісты́чная алігапалісты́чнае алігапалісты́чныя
Р. алігапалісты́чнага алігапалісты́чнай
алігапалісты́чнае		 алігапалісты́чнага алігапалісты́чных
Д. алігапалісты́чнаму алігапалісты́чнай алігапалісты́чнаму алігапалісты́чным
В. алігапалісты́чны (неадуш.)
алігапалісты́чнага (адуш.)		 алігапалісты́чную алігапалісты́чнае алігапалісты́чныя (неадуш.)
алігапалісты́чных (адуш.)
Т. алігапалісты́чным алігапалісты́чнай
алігапалісты́чнаю		 алігапалісты́чным алігапалісты́чнымі
М. алігапалісты́чным алігапалісты́чнай алігапалісты́чным алігапалісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

алігапо́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алігапо́лія алігапо́ліі
Р. алігапо́ліі алігапо́лій
Д. алігапо́ліі алігапо́ліям
В. алігапо́лію алігапо́ліі
Т. алігапо́ліяй
алігапо́ліяю		 алігапо́ліямі
М. алігапо́ліі алігапо́ліях

Крыніцы: piskunou2012.

алігапсо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. алігапсо́нія
Р. алігапсо́ніі
Д. алігапсо́ніі
В. алігапсо́нію
Т. алігапсо́ніяй
алігапсо́ніяю
М. алігапсо́ніі

Крыніцы: piskunou2012.

аліга́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аліга́рх аліга́рхі
Р. аліга́рха аліга́рхаў
Д. аліга́рху аліга́рхам
В. аліга́рха аліга́рхаў
Т. аліга́рхам аліга́рхамі
М. аліга́рху аліга́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

алігархіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. алігархіза́цыя
Р. алігархіза́цыі
Д. алігархіза́цыі
В. алігархіза́цыю
Т. алігархіза́цыяй
алігархіза́цыяю
М. алігархіза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.