ажажу́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ажажу́ру |
ажажу́рым |
| 2-я ас. |
ажажу́рыш |
ажажу́рыце |
| 3-я ас. |
ажажу́рыць |
ажажу́раць |
| Прошлы час |
| м. |
ажажу́рыў |
ажажу́рылі |
| ж. |
ажажу́рыла |
| н. |
ажажу́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ажажу́р |
ажажу́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ажажу́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажале́знены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ажале́знены |
ажале́зненая |
ажале́зненае |
ажале́зненыя |
| Р. |
ажале́зненага |
ажале́зненай ажале́зненае |
ажале́зненага |
ажале́зненых |
| Д. |
ажале́зненаму |
ажале́зненай |
ажале́зненаму |
ажале́зненым |
| В. |
ажале́знены (неадуш.) ажале́зненага (адуш.) |
ажале́зненую |
ажале́зненае |
ажале́зненыя (неадуш.) ажале́зненых (адуш.) |
| Т. |
ажале́зненым |
ажале́зненай ажале́зненаю |
ажале́зненым |
ажале́зненымі |
| М. |
ажале́зненым |
ажале́зненай |
ажале́зненым |
ажале́зненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ажале́і
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ажале́і |
| Р. |
Ажале́яў |
| Д. |
Ажале́ям |
| В. |
Ажале́і |
| Т. |
Ажале́ямі |
| М. |
Ажале́ях |
ажало́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ажало́блюся |
ажало́бімся |
| 2-я ас. |
ажало́бішся |
ажало́біцеся |
| 3-я ас. |
ажало́біцца |
ажало́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ажало́біўся |
ажало́біліся |
| ж. |
ажало́білася |
| н. |
ажало́білася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ажало́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажалязне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ажалязне́нне |
| Р. |
ажалязне́ння |
| Д. |
ажалязне́нню |
| В. |
ажалязне́нне |
| Т. |
ажалязне́ннем |
| М. |
ажалязне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажа́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ажа́н |
ажа́ны |
| Р. |
ажа́на |
ажа́наў |
| Д. |
ажа́ну |
ажа́нам |
| В. |
ажа́на |
ажа́наў |
| Т. |
ажа́нам |
ажа́намі |
| М. |
ажа́не |
ажа́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажане́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ажане́нне |
| Р. |
ажане́ння |
| Д. |
ажане́нню |
| В. |
ажане́нне |
| Т. |
ажане́ннем |
| М. |
ажане́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ажаню́ся |
ажэ́німся |
| 2-я ас. |
ажэ́нішся |
ажэ́ніцеся |
| 3-я ас. |
ажэ́ніцца |
ажэ́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
ажані́ўся |
ажані́ліся |
| ж. |
- |
| н. |
- |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ажані́ся |
ажані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ажані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ажаню́ |
ажэ́нім |
| 2-я ас. |
ажэ́ніш |
ажэ́ніце |
| 3-я ас. |
ажэ́ніць |
ажэ́няць |
| Прошлы час |
| м. |
ажані́ў |
ажані́лі |
| ж. |
ажані́ла |
| н. |
ажані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ажані́ |
ажані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ажані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.