паўнава́ртасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўнава́ртасць |
паўнава́ртасці |
| Р. |
паўнава́ртасці |
паўнава́ртасцяў паўнава́ртасцей |
| Д. |
паўнава́ртасці |
паўнава́ртасцям |
| В. |
паўнава́ртасць |
паўнава́ртасці |
| Т. |
паўнава́ртасцю |
паўнава́ртасцямі |
| М. |
паўнава́ртасці |
паўнава́ртасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
паўнава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўнава́ты |
паўнава́тая |
паўнава́тае |
паўнава́тыя |
| Р. |
паўнава́тага |
паўнава́тай паўнава́тае |
паўнава́тага |
паўнава́тых |
| Д. |
паўнава́таму |
паўнава́тай |
паўнава́таму |
паўнава́тым |
| В. |
паўнава́ты (неадуш.) паўнава́тага (адуш.) |
паўнава́тую |
паўнава́тае |
паўнава́тыя (неадуш.) паўнава́тых (адуш.) |
| Т. |
паўнава́тым |
паўнава́тай паўнава́таю |
паўнава́тым |
паўнава́тымі |
| М. |
паўнава́тым |
паўнава́тай |
паўнава́тым |
паўнава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паўнаво́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паўнаво́ддзе |
| Р. |
паўнаво́ддзя |
| Д. |
паўнаво́ддзю |
| В. |
паўнаво́ддзе |
| Т. |
паўнаво́ддзем |
| М. |
паўнаво́ддзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паўнаво́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| паўнаво́дна |
паўнаво́дней |
- |
паўнаво́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паўнаво́днасць |
| Р. |
паўнаво́днасці |
| Д. |
паўнаво́днасці |
| В. |
паўнаво́днасць |
| Т. |
паўнаво́днасцю |
| М. |
паўнаво́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паўнаво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўнаво́дны |
паўнаво́дная |
паўнаво́днае |
паўнаво́дныя |
| Р. |
паўнаво́днага |
паўнаво́днай паўнаво́днае |
паўнаво́днага |
паўнаво́дных |
| Д. |
паўнаво́днаму |
паўнаво́днай |
паўнаво́днаму |
паўнаво́дным |
| В. |
паўнаво́дны (неадуш.) паўнаво́днага (адуш.) |
паўнаво́дную |
паўнаво́днае |
паўнаво́дныя (неадуш.) паўнаво́дных (адуш.) |
| Т. |
паўнаво́дным |
паўнаво́днай паўнаво́днаю |
паўнаво́дным |
паўнаво́днымі |
| М. |
паўнаво́дным |
паўнаво́днай |
паўнаво́дным |
паўнаво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паўнаго́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паўнаго́ддзе |
| Р. |
паўнаго́ддзя |
| Д. |
паўнаго́ддзю |
| В. |
паўнаго́ддзе |
| Т. |
паўнаго́ддзем |
| М. |
паўнаго́ддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
паўнагру́ды
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўнагру́ды |
паўнагру́дая |
паўнагру́дае |
паўнагру́дыя |
| Р. |
паўнагру́дага |
паўнагру́дай паўнагру́дае |
паўнагру́дага |
паўнагру́дых |
| Д. |
паўнагру́даму |
паўнагру́дай |
паўнагру́даму |
паўнагру́дым |
| В. |
паўнагру́ды (неадуш.) паўнагру́дага (адуш.) |
паўнагру́дую |
паўнагру́дае |
паўнагру́дыя (неадуш.) паўнагру́дых (адуш.) |
| Т. |
паўнагру́дым |
паўнагру́дай паўнагру́даю |
паўнагру́дым |
паўнагру́дымі |
| М. |
паўнагру́дым |
паўнагру́дай |
паўнагру́дым |
паўнагру́дых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.