рассы́лачны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́лачны | рассы́лачная | рассы́лачнае | рассы́лачныя | 
		
			| Р. | рассы́лачнага | рассы́лачнай рассы́лачнае
 | рассы́лачнага | рассы́лачных | 
		
			| Д. | рассы́лачнаму | рассы́лачнай | рассы́лачнаму | рассы́лачным | 
		
			| В. | рассы́лачны (неадуш.) рассы́лачнага (адуш.)
 | рассы́лачную | рассы́лачнае | рассы́лачныя (неадуш.) рассы́лачных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рассы́лачным | рассы́лачнай рассы́лачнаю
 | рассы́лачным | рассы́лачнымі | 
		
			| М. | рассы́лачным | рассы́лачнай | рассы́лачным | рассы́лачных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рассы́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | рассы́лка | 
		
			| Р. | рассы́лкі | 
		
			| Д. | рассы́лцы | 
		
			| В. | рассы́лку | 
		
			| Т. | рассы́лкай рассы́лкаю
 | 
		
			| М. | рассы́лцы | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рассы́льная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			
			| ж. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́льная | рассы́льныя | 
		
			| Р. | рассы́льнай | рассы́льных | 
		
			| Д. | рассы́льнай | рассы́льным | 
		
			| В. | рассы́льную | рассы́льных | 
		
			| Т. | рассы́льнай рассы́льнаю
 | рассы́льнымі | 
		
			| М. | рассы́льнай | рассы́льных | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996.
рассы́льны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́льны | рассы́льная | рассы́льнае | рассы́льныя | 
		
			| Р. | рассы́льнага | рассы́льнай рассы́льнае
 | рассы́льнага | рассы́льных | 
		
			| Д. | рассы́льнаму | рассы́льнай | рассы́льнаму | рассы́льным | 
		
			| В. | рассы́льны (неадуш.) рассы́льнага (адуш.)
 | рассы́льную | рассы́льнае | рассы́льныя (неадуш.) рассы́льных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рассы́льным | рассы́льнай рассы́льнаю
 | рассы́льным | рассы́льнымі | 
		
			| М. | рассы́льным | рассы́льнай | рассы́льным | рассы́льных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рассы́льны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́льны | рассы́льныя | 
		
			| Р. | рассы́льнага | рассы́льных | 
		
			| Д. | рассы́льнаму | рассы́льным | 
		
			| В. | рассы́льнага | рассы́льных | 
		
			| Т. | рассы́льным | рассы́льнымі | 
		
			| М. | рассы́льным | рассы́льных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рассыпа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | рассыпа́нне | 
		
			| Р. | рассыпа́ння | 
		
			| Д. | рассыпа́нню | 
		
			| В. | рассыпа́нне | 
		
			| Т. | рассыпа́ннем | 
		
			| М. | рассыпа́нні | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рассы́паны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́паны | рассы́паная | рассы́панае | рассы́паныя | 
		
			| Р. | рассы́панага | рассы́панай рассы́панае
 | рассы́панага | рассы́паных | 
		
			| Д. | рассы́панаму | рассы́панай | рассы́панаму | рассы́паным | 
		
			| В. | рассы́паны (неадуш.) рассы́панага (адуш.)
 | рассы́паную | рассы́панае | рассы́паныя (неадуш.) рассы́паных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рассы́паным | рассы́панай рассы́панаю
 | рассы́паным | рассы́панымі | 
		
			| М. | рассы́паным | рассы́панай | рассы́паным | рассы́паных | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
рассы́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рассы́паны | рассы́паная | рассы́панае | рассы́паныя | 
		
			| Р. | рассы́панага | рассы́панай рассы́панае
 | рассы́панага | рассы́паных | 
		
			| Д. | рассы́панаму | рассы́панай | рассы́панаму | рассы́паным | 
		
			| В. | рассы́паны (неадуш.) рассы́панага (адуш.)
 | рассы́паную | рассы́панае | рассы́паныя (неадуш.) рассы́паных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рассы́паным | рассы́панай рассы́панаю
 | рассы́паным | рассы́панымі | 
		
			| М. | рассы́паным | рассы́панай | рассы́паным | рассы́паных | 
		
Кароткая форма: рассы́пана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
рассы́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | рассы́плюся | рассы́племся | 
		
		
			| 2-я ас. | рассы́плешся | рассы́плецеся | 
		
		
			| 3-я ас. | рассы́плецца | рассы́плюцца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | рассы́паўся | рассы́паліся | 
		
			| ж. | рассы́палася | 
		
			| н. | рассы́палася | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | рассы́пся | рассы́пцеся | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | рассы́паўшыся | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.