асе́кчыся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асяку́ся |
асячо́мся |
| 2-я ас. |
асячэ́шся |
асечаце́ся |
| 3-я ас. |
асячэ́цца |
асяку́цца |
| Прошлы час |
| м. |
асе́кся |
асе́кліся |
| ж. |
асе́клася |
| н. |
асе́клася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асе́кшыся |
Іншыя варыянты:
асячы́ся.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асе́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асе́ла |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
асе́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асе́ласць |
| Р. |
асе́ласці |
| Д. |
асе́ласці |
| В. |
асе́ласць |
| Т. |
асе́ласцю |
| М. |
асе́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асе́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асе́ліна |
асе́ліны |
| Р. |
асе́ліны |
асе́лін |
| Д. |
асе́ліне |
асе́лінам |
| В. |
асе́ліну |
асе́ліны |
| Т. |
асе́лінай асе́лінаю |
асе́лінамі |
| М. |
асе́ліне |
асе́лінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
асе́ліца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асе́ліца |
асе́ліцы |
| Р. |
асе́ліцы |
асе́ліц |
| Д. |
асе́ліцы |
асе́ліцам |
| В. |
асе́ліцу |
асе́ліцы |
| Т. |
асе́ліцай асе́ліцаю |
асе́ліцамі |
| М. |
асе́ліцы |
асе́ліцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асе́лічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асе́лічны |
асе́лічная |
асе́лічнае |
асе́лічныя |
| Р. |
асе́лічнага |
асе́лічнай асе́лічнае |
асе́лічнага |
асе́лічных |
| Д. |
асе́лічнаму |
асе́лічнай |
асе́лічнаму |
асе́лічным |
| В. |
асе́лічны (неадуш.) асе́лічнага (адуш.) |
асе́лічную |
асе́лічнае |
асе́лічныя (неадуш.) асе́лічных (адуш.) |
| Т. |
асе́лічным |
асе́лічнай асе́лічнаю |
асе́лічным |
асе́лічнымі |
| М. |
асе́лічным |
асе́лічнай |
асе́лічным |
асе́лічных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асе́лішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асе́лішча |
асе́лішчы |
| Р. |
асе́лішча |
асе́лішч асе́лішчаў |
| Д. |
асе́лішчу |
асе́лішчам |
| В. |
асе́лішча |
асе́лішчы |
| Т. |
асе́лішчам |
асе́лішчамі |
| М. |
асе́лішчы |
асе́лішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асе́лы |
асе́лая |
асе́лае |
асе́лыя |
| Р. |
асе́лага |
асе́лай асе́лае |
асе́лага |
асе́лых |
| Д. |
асе́ламу |
асе́лай |
асе́ламу |
асе́лым |
| В. |
асе́лы (неадуш.) асе́лага (адуш.) |
асе́лую |
асе́лае |
асе́лыя (неадуш.) асе́лых (адуш.) |
| Т. |
асе́лым |
асе́лай асе́лаю |
асе́лым |
асе́лымі |
| М. |
асе́лым |
асе́лай |
асе́лым |
асе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асе́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асе́лы |
асе́лая |
асе́лае |
асе́лыя |
| Р. |
асе́лага |
асе́лай асе́лае |
асе́лага |
асе́лых |
| Д. |
асе́ламу |
асе́лай |
асе́ламу |
асе́лым |
| В. |
асе́лы (неадуш.) асе́лага (адуш.) |
асе́лую |
асе́лае |
асе́лыя (неадуш.) асе́лых (адуш.) |
| Т. |
асе́лым |
асе́лай асе́лаю |
асе́лым |
асе́лымі |
| М. |
асе́лым |
асе́лай |
асе́лым |
асе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.