асекура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асекура́цыя | |
| асекура́цыі | |
| асекура́цыі | |
| асекура́цыю | |
| асекура́цыяй асекура́цыяю |
|
| асекура́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)