асво́йчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асво́йчу |
асво́йчым |
| 2-я ас. |
асво́йчыш |
асво́йчыце |
| 3-я ас. |
асво́йчыць |
асво́йчаць |
| Прошлы час |
| м. |
асво́йчыў |
асво́йчылі |
| ж. |
асво́йчыла |
| н. |
асво́йчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асво́йчы |
асво́йчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асво́йчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асвядо́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвядо́млю |
асвядо́мім |
| 2-я ас. |
асвядо́міш |
асвядо́міце |
| 3-я ас. |
асвядо́міць |
асвядо́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
асвядо́міў |
асвядо́мілі |
| ж. |
асвядо́міла |
| н. |
асвядо́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвядо́м |
асвядо́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асвядо́міўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядо́мленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асвядо́мленасць |
| Р. |
асвядо́мленасці |
| Д. |
асвядо́мленасці |
| В. |
асвядо́мленасць |
| Т. |
асвядо́мленасцю |
| М. |
асвядо́мленасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядо́млены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвядо́млены |
асвядо́мленая |
асвядо́мленае |
асвядо́мленыя |
| Р. |
асвядо́мленага |
асвядо́мленай асвядо́мленае |
асвядо́мленага |
асвядо́мленых |
| Д. |
асвядо́мленаму |
асвядо́мленай |
асвядо́мленаму |
асвядо́мленым |
| В. |
асвядо́млены (неадуш.) асвядо́мленага (адуш.) |
асвядо́мленую |
асвядо́мленае |
асвядо́мленыя (неадуш.) асвядо́мленых (адуш.) |
| Т. |
асвядо́мленым |
асвядо́мленай асвядо́мленаю |
асвядо́мленым |
асвядо́мленымі |
| М. |
асвядо́мленым |
асвядо́мленай |
асвядо́мленым |
асвядо́мленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядо́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвядо́млены |
асвядо́мленая |
асвядо́мленае |
асвядо́мленыя |
| Р. |
асвядо́мленага |
асвядо́мленай асвядо́мленае |
асвядо́мленага |
асвядо́мленых |
| Д. |
асвядо́мленаму |
асвядо́мленай |
асвядо́мленаму |
асвядо́мленым |
| В. |
асвядо́млены (неадуш.) асвядо́мленага (адуш.) |
асвядо́мленую |
асвядо́мленае |
асвядо́мленыя (неадуш.) асвядо́мленых (адуш.) |
| Т. |
асвядо́мленым |
асвядо́мленай асвядо́мленаю |
асвядо́мленым |
асвядо́мленымі |
| М. |
асвядо́мленым |
асвядо́мленай |
асвядо́мленым |
асвядо́мленых |
Кароткая форма: асвядо́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядо́млівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
асвядо́мліваецца |
асвядо́мліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
асвядо́мліваўся |
асвядо́мліваліся |
| ж. |
асвядо́млівалася |
| н. |
асвядо́млівалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядо́мліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвядо́мліваю |
асвядо́мліваем |
| 2-я ас. |
асвядо́мліваеш |
асвядо́мліваеце |
| 3-я ас. |
асвядо́млівае |
асвядо́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
асвядо́мліваў |
асвядо́млівалі |
| ж. |
асвядо́млівала |
| н. |
асвядо́млівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвядо́млівай |
асвядо́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асвядо́мліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвядча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвядча́ю |
асвядча́ем |
| 2-я ас. |
асвядча́еш |
асвядча́еце |
| 3-я ас. |
асвядча́е |
асвядча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асвядча́ў |
асвядча́лі |
| ж. |
асвядча́ла |
| н. |
асвядча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвядча́й |
асвядча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асвядча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асвядчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асвядчэ́нне |
| Р. |
асвядчэ́ння |
| Д. |
асвядчэ́нню |
| В. |
асвядчэ́нне |
| Т. |
асвядчэ́ннем |
| М. |
асвядчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
асвяжа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асвяжа́льна |
асвяжа́льней |
- |