асво́йчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асво́йчу асво́йчым
2-я ас. асво́йчыш асво́йчыце
3-я ас. асво́йчыць асво́йчаць
Прошлы час
м. асво́йчыў асво́йчылі
ж. асво́йчыла
н. асво́йчыла
Загадны лад
2-я ас. асво́йчы асво́йчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час асво́йчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)