няшча́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
няшча́дна | няшча́дней | - |
Крыніцы:
няшча́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
няшча́дна | няшча́дней | - |
Крыніцы:
няшча́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
няшча́днасць | |
няшча́днасці | |
няшча́днасці | |
няшча́днасць | |
няшча́днасцю | |
няшча́днасці |
Крыніцы:
няшча́дны
прыметнік, адносны
няшча́дны | няшча́дная | няшча́днае | няшча́дныя | |
няшча́днага | няшча́днай няшча́днае |
няшча́днага | няшча́дных | |
няшча́днаму | няшча́днай | няшча́днаму | няшча́дным | |
няшча́дны ( няшча́днага ( |
няшча́дную | няшча́днае | няшча́дныя ( няшча́дных ( |
|
няшча́дным | няшча́днай няшча́днаю |
няшча́дным | няшча́днымі | |
няшча́дным | няшча́днай | няшча́дным | няшча́дных |
Крыніцы:
няшча́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
няшча́сна | няшча́сней | - |
Крыніцы:
няшча́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
няшча́снасць | |
няшча́снасці | |
няшча́снасці | |
няшча́снасць | |
няшча́снасцю | |
няшча́снасці |
Крыніцы:
няшча́сная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
няшча́сная | няшча́сныя | |
няшча́снай | няшча́сных | |
няшча́снай | няшча́сным | |
няшча́сную | няшча́сных | |
няшча́снай няшча́снаю |
няшча́снымі | |
няшча́снай | няшча́сных |
Крыніцы:
няшча́сненькі
прыметнік, якасны
няшча́сненькі | няшча́сненькая | няшча́сненькае | няшча́сненькія | |
няшча́сненькага | няшча́сненькай няшча́сненькае |
няшча́сненькага | няшча́сненькіх | |
няшча́сненькаму | няшча́сненькай | няшча́сненькаму | няшча́сненькім | |
няшча́сненькі ( няшча́сненькага ( |
няшча́сненькую | няшча́сненькае | няшча́сненькія ( няшча́сненькіх ( |
|
няшча́сненькім | няшча́сненькай няшча́сненькаю |
няшча́сненькім | няшча́сненькімі | |
няшча́сненькім | няшча́сненькай | няшча́сненькім | няшча́сненькіх |
Крыніцы:
няшча́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
няшча́снік | няшча́снікі | |
няшча́сніка | няшча́снікаў | |
няшча́сніку | няшча́снікам | |
няшча́сніка | няшча́снікаў | |
няшча́снікам | няшча́снікамі | |
няшча́сніку | няшча́сніках |
Крыніцы:
няшча́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
няшча́сніца | няшча́сніцы | |
няшча́сніцы | няшча́сніц | |
няшча́сніцы | няшча́сніцам | |
няшча́сніцу | няшча́сніц | |
няшча́сніцай няшча́сніцаю |
няшча́сніцамі | |
няшча́сніцы | няшча́сніцах |
Крыніцы:
няшча́сны
прыметнік, якасны
няшча́сны | няшча́сная | няшча́снае | няшча́сныя | |
няшча́снага | няшча́снай няшча́снае |
няшча́снага | няшча́сных | |
няшча́снаму | няшча́снай | няшча́снаму | няшча́сным | |
няшча́сны ( няшча́снага ( |
няшча́сную | няшча́снае | няшча́сныя ( няшча́сных ( |
|
няшча́сным | няшча́снай няшча́снаю |
няшча́сным | няшча́снымі | |
няшча́сным | няшча́снай | няшча́сным | няшча́сных |
Крыніцы: