няшча́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няшча́снік | няшча́снікі | |
| няшча́сніка | няшча́снікаў | |
| няшча́сніку | няшча́снікам | |
| няшча́сніка | няшча́снікаў | |
| няшча́снікам | няшча́снікамі | |
| няшча́сніку | няшча́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)