асамо́тнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асамо́тнены |
асамо́тненая |
асамо́тненае |
асамо́тненыя |
| Р. |
асамо́тненага |
асамо́тненай асамо́тненае |
асамо́тненага |
асамо́тненых |
| Д. |
асамо́тненаму |
асамо́тненай |
асамо́тненаму |
асамо́тненым |
| В. |
асамо́тнены (неадуш.) асамо́тненага (адуш.) |
асамо́тненую |
асамо́тненае |
асамо́тненыя (неадуш.) асамо́тненых (адуш.) |
| Т. |
асамо́тненым |
асамо́тненай асамо́тненаю |
асамо́тненым |
асамо́тненымі |
| М. |
асамо́тненым |
асамо́тненай |
асамо́тненым |
асамо́тненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
асамо́тніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асамо́тнюся |
асамо́тнімся |
| 2-я ас. |
асамо́тнішся |
асамо́тніцеся |
| 3-я ас. |
асамо́тніцца |
асамо́тняцца |
| Прошлы час |
| м. |
асамо́тніўся |
асамо́тніліся |
| ж. |
асамо́тнілася |
| н. |
асамо́тнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асамо́тніся |
асамо́тніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асамо́тніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Аса́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аса́нава |
| Р. |
Аса́нава |
| Д. |
Аса́наву |
| В. |
Аса́нава |
| Т. |
Аса́навам |
| М. |
Аса́наве |
асана́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асана́нс |
| Р. |
асана́нсу |
| Д. |
асана́нсу |
| В. |
асана́нс |
| Т. |
асана́нсам |
| М. |
асана́нсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асана́нсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асана́нсны |
асана́нсная |
асана́нснае |
асана́нсныя |
| Р. |
асана́нснага |
асана́нснай асана́нснае |
асана́нснага |
асана́нсных |
| Д. |
асана́нснаму |
асана́нснай |
асана́нснаму |
асана́нсным |
| В. |
асана́нсны (неадуш.) асана́нснага (адуш.) |
асана́нсную |
асана́нснае |
асана́нсныя (неадуш.) асана́нсных (адуш.) |
| Т. |
асана́нсным |
асана́нснай асана́нснаю |
асана́нсным |
асана́нснымі |
| М. |
асана́нсным |
асана́нснай |
асана́нсным |
асана́нсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аса́ністасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аса́ністасць |
| Р. |
аса́ністасці |
| Д. |
аса́ністасці |
| В. |
аса́ністасць |
| Т. |
аса́ністасцю |
| М. |
аса́ністасці |
Крыніцы:
piskunou2012.