надзіва́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзіва́чуся |
надзіва́чымся |
| 2-я ас. |
надзіва́чышся |
надзіва́чыцеся |
| 3-я ас. |
надзіва́чыцца |
надзіва́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
надзіва́чыўся |
надзіва́чыліся |
| ж. |
надзіва́чылася |
| н. |
надзіва́чылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзіва́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
надзіва́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзіва́чу |
надзіва́чым |
| 2-я ас. |
надзіва́чыш |
надзіва́чыце |
| 3-я ас. |
надзіва́чыць |
надзіва́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
надзіва́чыў |
надзіва́чылі |
| ж. |
надзіва́чыла |
| н. |
надзіва́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзіва́ч |
надзіва́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзіва́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзіўлю́ся |
надзі́вімся |
| 2-я ас. |
надзі́вішся |
надзі́віцеся |
| 3-я ас. |
надзі́віцца |
надзі́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
надзіві́ўся |
надзіві́ліся |
| ж. |
надзіві́лася |
| н. |
надзіві́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзіві́ся |
надзіві́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзіві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надзіві́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзіўлю́ |
надзі́вім |
| 2-я ас. |
надзі́віш |
надзі́віце |
| 3-я ас. |
надзі́віць |
надзі́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
надзіві́ў |
надзіві́лі |
| ж. |
надзіві́ла |
| н. |
надзіві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзіві́ |
надзіві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзіві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіво́снічаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзіво́снічаю |
надзіво́снічаем |
| 2-я ас. |
надзіво́снічаеш |
надзіво́снічаеце |
| 3-я ас. |
надзіво́снічае |
надзіво́снічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
надзіво́снічаў |
надзіво́снічалі |
| ж. |
надзіво́снічала |
| н. |
надзіво́снічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзіво́снічай |
надзіво́снічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзіво́снічаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
надзіма́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзіма́льны |
надзіма́льная |
надзіма́льнае |
надзіма́льныя |
| Р. |
надзіма́льнага |
надзіма́льнай надзіма́льнае |
надзіма́льнага |
надзіма́льных |
| Д. |
надзіма́льнаму |
надзіма́льнай |
надзіма́льнаму |
надзіма́льным |
| В. |
надзіма́льны (неадуш.) надзіма́льнага (адуш.) |
надзіма́льную |
надзіма́льнае |
надзіма́льныя (неадуш.) надзіма́льных (адуш.) |
| Т. |
надзіма́льным |
надзіма́льнай надзіма́льнаю |
надзіма́льным |
надзіма́льнымі |
| М. |
надзіма́льным |
надзіма́льнай |
надзіма́льным |
надзіма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіма́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надзіма́льшчык |
надзіма́льшчыкі |
| Р. |
надзіма́льшчыка |
надзіма́льшчыкаў |
| Д. |
надзіма́льшчыку |
надзіма́льшчыкам |
| В. |
надзіма́льшчыка |
надзіма́льшчыкаў |
| Т. |
надзіма́льшчыкам |
надзіма́льшчыкамі |
| М. |
надзіма́льшчыку |
надзіма́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіма́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надзіма́льшчыца |
надзіма́льшчыцы |
| Р. |
надзіма́льшчыцы |
надзіма́льшчыц |
| Д. |
надзіма́льшчыцы |
надзіма́льшчыцам |
| В. |
надзіма́льшчыцу |
надзіма́льшчыц |
| Т. |
надзіма́льшчыцай надзіма́льшчыцаю |
надзіма́льшчыцамі |
| М. |
надзіма́льшчыцы |
надзіма́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіма́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надзіма́насць |
| Р. |
надзіма́насці |
| Д. |
надзіма́насці |
| В. |
надзіма́насць |
| Т. |
надзіма́насцю |
| М. |
надзіма́насці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзіма́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надзіма́нка |
надзіма́нкі |
| Р. |
надзіма́нкі |
надзіма́нак |
| Д. |
надзіма́нцы |
надзіма́нкам |
| В. |
надзіма́нку |
надзіма́нкі |
| Т. |
надзіма́нкай надзіма́нкаю |
надзіма́нкамі |
| М. |
надзіма́нцы |
надзіма́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.