надзіво́снічаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзіво́снічаю надзіво́снічаем
2-я ас. надзіво́снічаеш надзіво́снічаеце
3-я ас. надзіво́снічае надзіво́снічаюць
Прошлы час
м. надзіво́снічаў надзіво́снічалі
ж. надзіво́снічала
н. надзіво́снічала
Загадны лад
2-я ас. надзіво́снічай надзіво́снічайце
Дзеепрыслоўе
прош. час надзіво́снічаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)