надзіва́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзіва́чуся надзіва́чымся
2-я ас. надзіва́чышся надзіва́чыцеся
3-я ас. надзіва́чыцца надзіва́чацца
Прошлы час
м. надзіва́чыўся надзіва́чыліся
ж. надзіва́чылася
н. надзіва́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час надзіва́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)