надзіва́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
надзіва́чу | надзіва́чым | |
надзіва́чыш | надзіва́чыце | |
надзіва́чыць | надзіва́чаць | |
Прошлы час | ||
надзіва́чыў | надзіва́чылі | |
надзіва́чыла | ||
надзіва́чыла | ||
Загадны лад | ||
надзіва́ч | надзіва́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
надзіва́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)