надзіва́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзіва́чу надзіва́чым
2-я ас. надзіва́чыш надзіва́чыце
3-я ас. надзіва́чыць надзіва́чаць
Прошлы час
м. надзіва́чыў надзіва́чылі
ж. надзіва́чыла
н. надзіва́чыла
Загадны лад
2-я ас. надзіва́ч надзіва́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час надзіва́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)