развянча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развянча́ю |
развянча́ем |
| 2-я ас. |
развянча́еш |
развянча́еце |
| 3-я ас. |
развянча́е |
развянча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
развянча́ў |
развянча́лі |
| ж. |
развянча́ла |
| н. |
развянча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развянча́й |
развянча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развянча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развярну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развярну́ся |
разве́рнемся |
| 2-я ас. |
разве́рнешся |
разве́рнецеся |
| 3-я ас. |
разве́рнецца |
разве́рнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
развярну́ўся |
развярну́ліся |
| ж. |
развярну́лася |
| н. |
развярну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развярні́ся |
развярні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развярну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развярну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развярну́ |
разве́рнем |
| 2-я ас. |
разве́рнеш |
разве́рнеце |
| 3-я ас. |
разве́рне |
разве́рнуць |
| Прошлы час |
| м. |
развярну́ў |
развярну́лі |
| ж. |
развярну́ла |
| н. |
развярну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развярні́ |
развярні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развярну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развярста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
развярста́ны |
развярста́ная |
развярста́нае |
развярста́ныя |
| Р. |
развярста́нага |
развярста́най развярста́нае |
развярста́нага |
развярста́ных |
| Д. |
развярста́наму |
развярста́най |
развярста́наму |
развярста́ным |
| В. |
развярста́ны (неадуш.) развярста́нага (адуш.) |
развярста́ную |
развярста́нае |
развярста́ныя (неадуш.) развярста́ных (адуш.) |
| Т. |
развярста́ным |
развярста́най развярста́наю |
развярста́ным |
развярста́нымі |
| М. |
развярста́ным |
развярста́най |
развярста́ным |
развярста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
развярста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
развярста́ны |
развярста́ная |
развярста́нае |
развярста́ныя |
| Р. |
развярста́нага |
развярста́най развярста́нае |
развярста́нага |
развярста́ных |
| Д. |
развярста́наму |
развярста́най |
развярста́наму |
развярста́ным |
| В. |
развярста́ны (неадуш.) развярста́нага (адуш.) |
развярста́ную |
развярста́нае |
развярста́ныя (неадуш.) развярста́ных (адуш.) |
| Т. |
развярста́ным |
развярста́най развярста́наю |
развярста́ным |
развярста́нымі |
| М. |
развярста́ным |
развярста́най |
развярста́ным |
развярста́ных |
Кароткая форма: развярста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
развярста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развярста́ю |
развярста́ем |
| 2-я ас. |
развярста́еш |
развярста́еце |
| 3-я ас. |
развярста́е |
развярста́юць |
| Прошлы час |
| м. |
развярста́ў |
развярста́лі |
| ж. |
развярста́ла |
| н. |
развярста́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развярста́й |
развярста́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развярста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развярце́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развярчу́ |
разве́рцім |
| 2-я ас. |
разве́рціш |
разве́рціце |
| 3-я ас. |
разве́рціць |
разве́рцяць |
| Прошлы час |
| м. |
развярце́ў |
развярце́лі |
| ж. |
развярце́ла |
| н. |
развярце́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развярці́ |
развярці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развярце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развярэ́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
развярэ́да |
развярэ́ды |
| Р. |
развярэ́ды |
развярэ́д |
| Д. |
развярэ́дзе |
развярэ́дам |
| В. |
развярэ́ду |
развярэ́ды |
| Т. |
развярэ́дай развярэ́даю |
развярэ́дамі |
| М. |
развярэ́дзе |
развярэ́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
развярэ́джанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развярэ́джанасць |
| Р. |
развярэ́джанасці |
| Д. |
развярэ́джанасці |
| В. |
развярэ́джанасць |
| Т. |
развярэ́джанасцю |
| М. |
развярэ́джанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
развярэ́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развярэ́джанне |
| Р. |
развярэ́джання |
| Д. |
развярэ́джанню |
| В. |
развярэ́джанне |
| Т. |
развярэ́джаннем |
| М. |
развярэ́джанні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.