трэнірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
трэніру́юся |
трэніру́емся |
2-я ас. |
трэніру́ешся |
трэніру́ецеся |
3-я ас. |
трэніру́ецца |
трэніру́юцца |
Прошлы час |
м. |
трэнірава́ўся |
трэнірава́ліся |
ж. |
трэнірава́лася |
н. |
трэнірава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
трэніру́йся |
трэніру́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
трэніру́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэнірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
трэніру́ю |
трэніру́ем |
2-я ас. |
трэніру́еш |
трэніру́еце |
3-я ас. |
трэніру́е |
трэніру́юць |
Прошлы час |
м. |
трэнірава́ў |
трэнірава́лі |
ж. |
трэнірава́ла |
н. |
трэнірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
трэніру́й |
трэніру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
трэніру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэніро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэніро́ваны |
трэніро́ваная |
трэніро́ванае |
трэніро́ваныя |
Р. |
трэніро́ванага |
трэніро́ванай трэніро́ванае |
трэніро́ванага |
трэніро́ваных |
Д. |
трэніро́ванаму |
трэніро́ванай |
трэніро́ванаму |
трэніро́ваным |
В. |
трэніро́ваны трэніро́ванага |
трэніро́ваную |
трэніро́ванае |
трэніро́ваныя |
Т. |
трэніро́ваным |
трэніро́ванай трэніро́ванаю |
трэніро́ваным |
трэніро́ванымі |
М. |
трэніро́ваным |
трэніро́ванай |
трэніро́ваным |
трэніро́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
трэніро́вачна-нагру́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэніро́вачна-нагру́зачны |
трэніро́вачна-нагру́зачная |
трэніро́вачна-нагру́зачнае |
трэніро́вачна-нагру́зачныя |
Р. |
трэніро́вачна-нагру́зачнага |
трэніро́вачна-нагру́зачнай трэніро́вачна-нагру́зачнае |
трэніро́вачна-нагру́зачнага |
трэніро́вачна-нагру́зачных |
Д. |
трэніро́вачна-нагру́зачнаму |
трэніро́вачна-нагру́зачнай |
трэніро́вачна-нагру́зачнаму |
трэніро́вачна-нагру́зачным |
В. |
трэніро́вачна-нагру́зачны (неадуш.) трэніро́вачна-нагру́зачнага (адуш.) |
трэніро́вачна-нагру́зачную |
трэніро́вачна-нагру́зачнае |
трэніро́вачна-нагру́зачныя (неадуш.) трэніро́вачна-нагру́зачных (адуш.) |
Т. |
трэніро́вачна-нагру́зачным |
трэніро́вачна-нагру́зачнай трэніро́вачна-нагру́зачнаю |
трэніро́вачна-нагру́зачным |
трэніро́вачна-нагру́зачнымі |
М. |
трэніро́вачна-нагру́зачным |
трэніро́вачна-нагру́зачнай |
трэніро́вачна-нагру́зачным |
трэніро́вачна-нагру́зачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
трэніро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэніро́вачны |
трэніро́вачная |
трэніро́вачнае |
трэніро́вачныя |
Р. |
трэніро́вачнага |
трэніро́вачнай трэніро́вачнае |
трэніро́вачнага |
трэніро́вачных |
Д. |
трэніро́вачнаму |
трэніро́вачнай |
трэніро́вачнаму |
трэніро́вачным |
В. |
трэніро́вачны (неадуш.) трэніро́вачнага (адуш.) |
трэніро́вачную |
трэніро́вачнае |
трэніро́вачныя (неадуш.) трэніро́вачных (адуш.) |
Т. |
трэніро́вачным |
трэніро́вачнай трэніро́вачнаю |
трэніро́вачным |
трэніро́вачнымі |
М. |
трэніро́вачным |
трэніро́вачнай |
трэніро́вачным |
трэніро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэніро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэніро́ўка |
трэніро́ўкі |
Р. |
трэніро́ўкі |
трэніро́вак |
Д. |
трэніро́ўцы |
трэніро́ўкам |
В. |
трэніро́ўку |
трэніро́ўкі |
Т. |
трэніро́ўкай трэніро́ўкаю |
трэніро́ўкамі |
М. |
трэніро́ўцы |
трэніро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трэ́нне |
Р. |
трэ́ння |
Д. |
трэ́нню |
В. |
трэ́нне |
Т. |
трэ́ннем |
М. |
трэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэнта́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трэнта́л |
Р. |
трэнта́лу |
Д. |
трэнта́лу |
В. |
трэнта́л |
Т. |
трэнта́лам |
М. |
трэнта́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
трэнчко́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэнчко́т |
трэнчко́ты |
Р. |
трэнчко́та |
трэнчко́таў |
Д. |
трэнчко́ту |
трэнчко́там |
В. |
трэнчко́т |
трэнчко́ты |
Т. |
трэнчко́там |
трэнчко́тамі |
М. |
трэнчко́це |
трэнчко́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.