парэфо́рменны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парэфо́рменны |
парэфо́рменная |
парэфо́рменнае |
парэфо́рменныя |
| Р. |
парэфо́рменнага |
парэфо́рменнай парэфо́рменнае |
парэфо́рменнага |
парэфо́рменных |
| Д. |
парэфо́рменнаму |
парэфо́рменнай |
парэфо́рменнаму |
парэфо́рменным |
| В. |
парэфо́рменны (неадуш.) парэфо́рменнага (адуш.) |
парэфо́рменную |
парэфо́рменнае |
парэфо́рменныя (неадуш.) парэфо́рменных (адуш.) |
| Т. |
парэфо́рменным |
парэфо́рменнай парэфо́рменнаю |
парэфо́рменным |
парэфо́рменнымі |
| М. |
парэфо́рменным |
парэфо́рменнай |
парэфо́рменным |
парэфо́рменных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
парэ́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парэ́чка |
парэ́чкі |
| Р. |
парэ́чкі |
парэ́чак |
| Д. |
парэ́чцы |
парэ́чкам |
| В. |
парэ́чку |
парэ́чкі |
| Т. |
парэ́чкай парэ́чкаю |
парэ́чкамі |
| М. |
парэ́чцы |
парэ́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парэ́чкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парэ́чкавы |
парэ́чкавая |
парэ́чкавае |
парэ́чкавыя |
| Р. |
парэ́чкавага |
парэ́чкавай парэ́чкавае |
парэ́чкавага |
парэ́чкавых |
| Д. |
парэ́чкаваму |
парэ́чкавай |
парэ́чкаваму |
парэ́чкавым |
| В. |
парэ́чкавы (неадуш.) парэ́чкавага (адуш.) |
парэ́чкавую |
парэ́чкавае |
парэ́чкавыя (неадуш.) парэ́чкавых (адуш.) |
| Т. |
парэ́чкавым |
парэ́чкавай парэ́чкаваю |
парэ́чкавым |
парэ́чкавымі |
| М. |
парэ́чкавым |
парэ́чкавай |
парэ́чкавым |
парэ́чкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парэ́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
парэ́чнік |
| Р. |
парэ́чніку |
| Д. |
парэ́чніку |
| В. |
парэ́чнік |
| Т. |
парэ́чнікам |
| М. |
парэ́чніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парэ́чча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
парэ́чча |
| Р. |
парэ́чча |
| Д. |
парэ́ччу |
| В. |
парэ́чча |
| Т. |
парэ́ччам |
| М. |
парэ́ччы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Парэ́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Парэ́чча |
| Р. |
Парэ́чча |
| Д. |
Парэ́ччу |
| В. |
Парэ́чча |
| Т. |
Парэ́ччам |
| М. |
Парэ́ччы |
парэ́ччына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парэ́ччына |
парэ́ччыны |
| Р. |
парэ́ччыны |
парэ́ччын |
| Д. |
парэ́ччыне |
парэ́ччынам |
| В. |
парэ́ччыну |
парэ́ччыны |
| Т. |
парэ́ччынай парэ́ччынаю |
парэ́ччынамі |
| М. |
парэ́ччыне |
парэ́ччынах |
Крыніцы:
piskunou2012.