гарба́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарба́тны |
гарба́тная |
гарба́тнае |
гарба́тныя |
| Р. |
гарба́тнага |
гарба́тнай гарба́тнае |
гарба́тнага |
гарба́тных |
| Д. |
гарба́тнаму |
гарба́тнай |
гарба́тнаму |
гарба́тным |
| В. |
гарба́тны (неадуш.) гарба́тнага (адуш.) |
гарба́тную |
гарба́тнае |
гарба́тныя (неадуш.) гарба́тных (адуш.) |
| Т. |
гарба́тным |
гарба́тнай гарба́тнаю |
гарба́тным |
гарба́тнымі |
| М. |
гарба́тным |
гарба́тнай |
гарба́тным |
гарба́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гарба́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарба́ты |
гарба́тая |
гарба́тае |
гарба́тыя |
| Р. |
гарба́тага |
гарба́тай гарба́тае |
гарба́тага |
гарба́тых |
| Д. |
гарба́таму |
гарба́тай |
гарба́таму |
гарба́тым |
| В. |
гарба́ты (неадуш.) гарба́тага (адуш.) |
гарба́тую |
гарба́тае |
гарба́тыя (неадуш.) гарба́тых (адуш.) |
| Т. |
гарба́тым |
гарба́тай гарба́таю |
гарба́тым |
гарба́тымі |
| М. |
гарба́тым |
гарба́тай |
гарба́тым |
гарба́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарба́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
гарба́ты |
гарба́тыя |
| Р. |
гарба́тага |
гарба́тых |
| Д. |
гарба́таму |
гарба́тым |
| В. |
гарба́тага (адуш.) |
гарба́тых (адуш.) |
| Т. |
гарба́тым |
гарба́тымі |
| М. |
гарба́тым |
гарба́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарбаты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гарбаты́ |
| Р. |
Гарбато́ў |
| Д. |
Гарбата́м |
| В. |
Гарбаты́ |
| Т. |
Гарбата́мі |
| М. |
Гарбата́х |
Гарба́ха
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гарба́ха |
| Р. |
Гарба́хі |
| Д. |
Гарба́се |
| В. |
Гарба́ху |
| Т. |
Гарба́хай Гарба́хаю |
| М. |
Гарба́се |
гарбаце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гарбаце́ю |
гарбаце́ем |
| 2-я ас. |
гарбаце́еш |
гарбаце́еце |
| 3-я ас. |
гарбаце́е |
гарбаце́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гарбаце́ў |
гарбаце́лі |
| ж. |
гарбаце́ла |
| н. |
гарбаце́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гарбаце́ючы |
Іншыя варыянты:
гарба́цець.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гарба́цець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гарба́цею |
гарба́цеем |
| 2-я ас. |
гарба́цееш |
гарба́цееце |
| 3-я ас. |
гарба́цее |
гарба́цеюць |
| Прошлы час |
| м. |
гарба́цеў |
гарба́целі |
| ж. |
гарба́цела |
| н. |
гарба́цела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гарба́цей |
гарба́цейце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гарба́цеючы |
Іншыя варыянты:
гарбаце́ць.
Крыніцы:
krapivabr2012.
гарба́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарба́ціна |
гарба́ціны |
| Р. |
гарба́ціны |
гарба́цін |
| Д. |
гарба́ціне |
гарба́цінам |
| В. |
гарба́ціну |
гарба́ціны |
| Т. |
гарба́цінай гарба́цінаю |
гарба́цінамі |
| М. |
гарба́ціне |
гарба́цінах |
Крыніцы:
piskunou2012.