гарба́ты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. гарба́ты гарба́тыя
Р. гарба́тага гарба́тых
Д. гарба́таму гарба́тым
В. гарба́тага (адуш.) гарба́тых (адуш.)
Т. гарба́тым гарба́тымі
М. гарба́тым гарба́тых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)