імпе́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпе́рыя |
імпе́рыі |
Р. |
імпе́рыі |
імпе́рый |
Д. |
імпе́рыі |
імпе́рыям |
В. |
імпе́рыю |
імпе́рыі |
Т. |
імпе́рыяй імпе́рыяю |
імпе́рыямі |
М. |
імпе́рыі |
імпе́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імперыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імперыя́л |
імперыя́лы |
Р. |
імперыя́ла |
імперыя́лаў |
Д. |
імперыя́лу |
імперыя́лам |
В. |
імперыя́л |
імперыя́лы |
Т. |
імперыя́лам |
імперыя́ламі |
М. |
імперыя́ле |
імперыя́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імперыялі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імперыялі́зм |
Р. |
імперыялі́зму |
Д. |
імперыялі́зму |
В. |
імперыялі́зм |
Т. |
імперыялі́змам |
М. |
імперыялі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імперыялі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імперыялі́ст |
імперыялі́сты |
Р. |
імперыялі́ста |
імперыялі́стаў |
Д. |
імперыялі́сту |
імперыялі́стам |
В. |
імперыялі́ста |
імперыялі́стаў |
Т. |
імперыялі́стам |
імперыялі́стамі |
М. |
імперыялі́сце |
імперыялі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імперыялісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імперыялісты́чны |
імперыялісты́чная |
імперыялісты́чнае |
імперыялісты́чныя |
Р. |
імперыялісты́чнага |
імперыялісты́чнай імперыялісты́чнае |
імперыялісты́чнага |
імперыялісты́чных |
Д. |
імперыялісты́чнаму |
імперыялісты́чнай |
імперыялісты́чнаму |
імперыялісты́чным |
В. |
імперыялісты́чны (неадуш.) імперыялісты́чнага (адуш.) |
імперыялісты́чную |
імперыялісты́чнае |
імперыялісты́чныя (неадуш.) імперыялісты́чных (адуш.) |
Т. |
імперыялісты́чным |
імперыялісты́чнай імперыялісты́чнаю |
імперыялісты́чным |
імперыялісты́чнымі |
М. |
імперыялісты́чным |
імперыялісты́чнай |
імперыялісты́чным |
імперыялісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імперыялі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
імперыялі́сцкі |
імперыялі́сцкая |
імперыялі́сцкае |
імперыялі́сцкія |
Р. |
імперыялі́сцкага |
імперыялі́сцкай імперыялі́сцкае |
імперыялі́сцкага |
імперыялі́сцкіх |
Д. |
імперыялі́сцкаму |
імперыялі́сцкай |
імперыялі́сцкаму |
імперыялі́сцкім |
В. |
імперыялі́сцкі (неадуш.) імперыялі́сцкага (адуш.) |
імперыялі́сцкую |
імперыялі́сцкае |
імперыялі́сцкія (неадуш.) імперыялі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
імперыялі́сцкім |
імперыялі́сцкай імперыялі́сцкаю |
імперыялі́сцкім |
імперыялі́сцкімі |
М. |
імперыялі́сцкім |
імперыялі́сцкай |
імперыялі́сцкім |
імперыялі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпе́тус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпе́тус |
імпе́тусы |
Р. |
імпе́тусу |
імпе́тусаў |
Д. |
імпе́тусу |
імпе́тусам |
В. |
імпе́тус |
імпе́тусы |
Т. |
імпе́тусам |
імпе́тусамі |
М. |
імпе́тусе |
імпе́тусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпі́чмент
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпі́чмент |
Р. |
імпі́чменту |
Д. |
імпі́чменту |
В. |
імпі́чмент |
Т. |
імпі́чментам |
М. |
імпі́чменце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
імплазі́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
імплазі́ўнасць |
Р. |
імплазі́ўнасці |
Д. |
імплазі́ўнасці |
В. |
імплазі́ўнасць |
Т. |
імплазі́ўнасцю |
М. |
імплазі́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.