таро́піць
‘пра вочы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таро́плю |
таро́пім |
2-я ас. |
таро́піш |
таро́піце |
3-я ас. |
таро́піць |
таро́пяць |
Прошлы час |
м. |
таро́піў |
таро́пілі |
ж. |
таро́піла |
н. |
таро́піла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таро́п |
таро́пце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
таро́пячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
таро́пка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
таро́пка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
таро́пкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
таро́пкасць |
Р. |
таро́пкасці |
Д. |
таро́пкасці |
В. |
таро́пкасць |
Т. |
таро́пкасцю |
М. |
таро́пкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́пкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
таро́пкі |
таро́пкая |
таро́пкае |
таро́пкія |
Р. |
таро́пкага |
таро́пкай таро́пкае |
таро́пкага |
таро́пкіх |
Д. |
таро́пкаму |
таро́пкай |
таро́пкаму |
таро́пкім |
В. |
таро́пкі (неадуш.) таро́пкага (адуш.) |
таро́пкую |
таро́пкае |
таро́пкія (неадуш.) таро́пкіх (адуш.) |
Т. |
таро́пкім |
таро́пкай таро́пкаю |
таро́пкім |
таро́пкімі |
М. |
таро́пкім |
таро́пкай |
таро́пкім |
таро́пкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таро́с |
таро́сы |
Р. |
таро́са |
таро́саў |
Д. |
таро́су |
таро́сам |
В. |
таро́с |
таро́сы |
Т. |
таро́сам |
таро́самі |
М. |
таро́се |
таро́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
таро́савы |
таро́савая |
таро́савае |
таро́савыя |
Р. |
таро́савага |
таро́савай таро́савае |
таро́савага |
таро́савых |
Д. |
таро́саваму |
таро́савай |
таро́саваму |
таро́савым |
В. |
таро́савы (неадуш.) таро́савага (адуш.) |
таро́савую |
таро́савае |
таро́савыя (неадуш.) таро́савых (адуш.) |
Т. |
таро́савым |
таро́савай таро́саваю |
таро́савым |
таро́савымі |
М. |
таро́савым |
таро́савай |
таро́савым |
таро́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таросаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таросаўтварэ́нне |
таросаўтварэ́нні |
Р. |
таросаўтварэ́ння |
таросаўтварэ́нняў |
Д. |
таросаўтварэ́нню |
таросаўтварэ́нням |
В. |
таросаўтварэ́нне |
таросаўтварэ́нні |
Т. |
таросаўтварэ́ннем |
таросаўтварэ́ннямі |
М. |
таросаўтварэ́нні |
таросаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
таро́сіста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
таро́сіста |
- |
- |
таро́сістасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
таро́сістасць |
Р. |
таро́сістасці |
Д. |
таро́сістасці |
В. |
таро́сістасць |
Т. |
таро́сістасцю |
М. |
таро́сістасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́сісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
таро́сісты |
таро́сістая |
таро́сістае |
таро́сістыя |
Р. |
таро́сістага |
таро́сістай таро́сістае |
таро́сістага |
таро́сістых |
Д. |
таро́сістаму |
таро́сістай |
таро́сістаму |
таро́сістым |
В. |
таро́сісты (неадуш.) таро́сістага (адуш.) |
таро́сістую |
таро́сістае |
таро́сістыя (неадуш.) таро́сістых (адуш.) |
Т. |
таро́сістым |
таро́сістай таро́сістаю |
таро́сістым |
таро́сістымі |
М. |
таро́сістым |
таро́сістай |
таро́сістым |
таро́сістых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.