радчэ́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радчэ́йшы |
радчэ́йшая |
радчэ́йшае |
радчэ́йшыя |
Р. |
радчэ́йшага |
радчэ́йшай радчэ́йшае |
радчэ́йшага |
радчэ́йшых |
Д. |
радчэ́йшаму |
радчэ́йшай |
радчэ́йшаму |
радчэ́йшым |
В. |
радчэ́йшы радчэ́йшага |
радчэ́йшую |
радчэ́йшае |
радчэ́йшыя |
Т. |
радчэ́йшым |
радчэ́йшай радчэ́йшаю |
радчэ́йшым |
радчэ́йшымі |
М. |
радчэ́йшым |
радчэ́йшай |
радчэ́йшым |
радчэ́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
радчэ́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
радчэ́е |
радчэ́юць |
Прошлы час |
м. |
радчэ́ў |
радчэ́лі |
ж. |
радчэ́ла |
н. |
радчэ́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ра́ды
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ра́ды |
ра́дая |
ра́дае |
ра́дыя |
Р. |
ра́дага |
ра́дай ра́дае |
ра́дага |
ра́дых |
Д. |
ра́даму |
ра́дай |
ра́даму |
ра́дым |
В. |
ра́дага (адуш.) |
ра́дую |
ра́дае |
ра́дых (адуш.) |
Т. |
ра́дым |
ра́дай ра́даю |
ра́дым |
ра́дымі |
М. |
ра́дым |
ра́дай |
ра́дым |
ра́дых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыеадчува́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыеадчува́льнасць |
Р. |
радыеадчува́льнасці |
Д. |
радыеадчува́льнасці |
В. |
радыеадчува́льнасць |
Т. |
радыеадчува́льнасцю |
М. |
радыеадчува́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
радыеадчува́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радыеадчува́льны |
радыеадчува́льная |
радыеадчува́льнае |
радыеадчува́льныя |
Р. |
радыеадчува́льнага |
радыеадчува́льнай радыеадчува́льнае |
радыеадчува́льнага |
радыеадчува́льных |
Д. |
радыеадчува́льнаму |
радыеадчува́льнай |
радыеадчува́льнаму |
радыеадчува́льным |
В. |
радыеадчува́льны (неадуш.) радыеадчува́льнага (адуш.) |
радыеадчува́льную |
радыеадчува́льнае |
радыеадчува́льныя (неадуш.) радыеадчува́льных (адуш.) |
Т. |
радыеадчува́льным |
радыеадчува́льнай радыеадчува́льнаю |
радыеадчува́льным |
радыеадчува́льнымі |
М. |
радыеадчува́льным |
радыеадчува́льнай |
радыеадчува́льным |
радыеадчува́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
радыеактывацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радыеактывацы́йны |
радыеактывацы́йная |
радыеактывацы́йнае |
радыеактывацы́йныя |
Р. |
радыеактывацы́йнага |
радыеактывацы́йнай радыеактывацы́йнае |
радыеактывацы́йнага |
радыеактывацы́йных |
Д. |
радыеактывацы́йнаму |
радыеактывацы́йнай |
радыеактывацы́йнаму |
радыеактывацы́йным |
В. |
радыеактывацы́йны (неадуш.) радыеактывацы́йнага (адуш.) |
радыеактывацы́йную |
радыеактывацы́йнае |
радыеактывацы́йныя (неадуш.) радыеактывацы́йных (адуш.) |
Т. |
радыеактывацы́йным |
радыеактывацы́йнай радыеактывацы́йнаю |
радыеактывацы́йным |
радыеактывацы́йнымі |
М. |
радыеактывацы́йным |
радыеактывацы́йнай |
радыеактывацы́йным |
радыеактывацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
радыеакты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыеакты́ўнасць |
Р. |
радыеакты́ўнасці |
Д. |
радыеакты́ўнасці |
В. |
радыеакты́ўнасць |
Т. |
радыеакты́ўнасцю |
М. |
радыеакты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыеакты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радыеакты́ўны |
радыеакты́ўная |
радыеакты́ўнае |
радыеакты́ўныя |
Р. |
радыеакты́ўнага |
радыеакты́ўнай радыеакты́ўнае |
радыеакты́ўнага |
радыеакты́ўных |
Д. |
радыеакты́ўнаму |
радыеакты́ўнай |
радыеакты́ўнаму |
радыеакты́ўным |
В. |
радыеакты́ўны (неадуш.) радыеакты́ўнага (адуш.) |
радыеакты́ўную |
радыеакты́ўнае |
радыеакты́ўныя (неадуш.) радыеакты́ўных (адуш.) |
Т. |
радыеакты́ўным |
радыеакты́ўнай радыеакты́ўнаю |
радыеакты́ўным |
радыеакты́ўнымі |
М. |
радыеакты́ўным |
радыеакты́ўнай |
радыеакты́ўным |
радыеакты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыеаўтагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыеаўтагра́фія |
Р. |
радыеаўтагра́фіі |
Д. |
радыеаўтагра́фіі |
В. |
радыеаўтагра́фію |
Т. |
радыеаўтагра́фіяй радыеаўтагра́фіяю |
М. |
радыеаўтагра́фіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыеаўто́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радыеаўто́граф |
радыеаўто́графы |
Р. |
радыеаўто́графа |
радыеаўто́графаў |
Д. |
радыеаўто́графу |
радыеаўто́графам |
В. |
радыеаўто́граф |
радыеаўто́графы |
Т. |
радыеаўто́графам |
радыеаўто́графамі |
М. |
радыеаўто́графе |
радыеаўто́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.