Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пацо́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пацо́кваю пацо́кваем
2-я ас. пацо́кваеш пацо́кваеце
3-я ас. пацо́квае пацо́кваюць
Прошлы час
м. пацо́кваў пацо́квалі
ж. пацо́квала
н. пацо́квала
Дзеепрыслоўе
цяп. час пацо́кваючы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

пацо́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацо́паю пацо́паем
2-я ас. пацо́паеш пацо́паеце
3-я ас. пацо́пае пацо́паюць
Прошлы час
м. пацо́паў пацо́палі
ж. пацо́пала
н. пацо́пала
Загадны лад
2-я ас. пацо́пай пацо́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пацо́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пацо́пваць

‘хвастаць, сцябаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пацо́пваю пацо́пваем
2-я ас. пацо́пваеш пацо́пваеце
3-я ас. пацо́пвае пацо́пваюць
Прошлы час
м. пацо́пваў пацо́пвалі
ж. пацо́пвала
н. пацо́пвала
Загадны лад
2-я ас. пацо́пвай пацо́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пацо́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

пацу́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацу́гаю пацу́гаем
2-я ас. пацу́гаеш пацу́гаеце
3-я ас. пацу́гае пацу́гаюць
Прошлы час
м. пацу́гаў пацу́галі
ж. пацу́гала
н. пацу́гала
Загадны лад
2-я ас. пацу́гай пацу́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пацу́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Пацу́і

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пацу́і
Р. Пацу́яў
Д. Пацу́ям
В. Пацу́і
Т. Пацу́ямі
М. Пацу́ях

пацу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацу́к пацукі́
Р. пацука́ пацуко́ў
Д. пацуку́ пацука́м
В. пацука́ пацуко́ў
Т. пацуко́м пацука́мі
М. пацуку́ пацука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пацукало́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацукало́ў пацукало́вы
Р. пацукало́ва пацукало́ваў
Д. пацукало́ву пацукало́вам
В. пацукало́ва пацукало́ваў
Т. пацукало́вам пацукало́вамі
М. пацукало́ве пацукало́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пацукало́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пацукало́ўка пацукало́ўкі
Р. пацукало́ўкі пацукало́вак
Д. пацукало́ўцы пацукало́ўкам
В. пацукало́ўку пацукало́ўкі
Т. пацукало́ўкай
пацукало́ўкаю		 пацукало́ўкамі
М. пацукало́ўцы пацукало́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Пацукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пацукі́
Р. Пацуко́ў
Д. Пацука́м
В. Пацукі́
Т. Пацука́мі
М. Пацука́х

пацуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацуко́вы пацуко́вая пацуко́вае пацуко́выя
Р. пацуко́вага пацуко́вай
пацуко́вае		 пацуко́вага пацуко́вых
Д. пацуко́ваму пацуко́вай пацуко́ваму пацуко́вым
В. пацуко́вы (неадуш.)
пацуко́вага (адуш.)		 пацуко́вую пацуко́вае пацуко́выя (неадуш.)
пацуко́вых (адуш.)
Т. пацуко́вым пацуко́вай
пацуко́ваю		 пацуко́вым пацуко́вымі
М. пацуко́вым пацуко́вай пацуко́вым пацуко́вых

Крыніцы: piskunou2012.